أخبار أئمة الزيدية في طبرستان و ديلمان و جيلان: تفاوت میان نسخه‌ها

ب) «سير أئمة مختارة من كتاب المصابيح»، زندگینامه‌های امام یحیی بن عبدالله و امام الناصر الاطروش، گرفته شده از کتاب «[[المصابيح]]» تألیف [[حسنی، احمد بن ابراهیم|ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسنی]] که شامل سیرت پیغمبر(ص) و امامان زیدی تا روزگار الناصر الاطروش است. ابوالعباس احمد بن ابراهیم الحسنی که معلم امامان طبرستان ابوعبدالله المهدی، المؤیّد، ابوطالب الناطق و گویا در حدود اواسط قرن چهارم قمری صاحب شهرتی بوده است، پیش از اتمام کتاب «المصابیح» وفات یافت. بخش دوم کتاب «المصابیح» را که دو زندگینامه مطبوع در کتاب حاضر از آن برگرفته شده، شاگرد وی ابوالحسن علی بن بلال تمام کرده است ولی پیداست که از موادی که استادش گردآورده بوده، بهره برده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18495/437 همان، ص437- 438]</ref>.

ج) «سير أئمة مختارة من كتاب الأفادة»، زندگینامه‌های یحیی بن عبد‌الله، الناصر الاطروش و ابو‌عبد‌الله المهدی، گرفته از کتاب «الأفادة في تاريخ الأئمة السادة»، تألیف امام ابوطالب الناطق بالحق (متوفی در حدود 424ق) که مجموعه‌ای است از زندگینامه‌های امامان زیدی تا زمان عبدالله المهدی. در سه شرح‌حالی که مادلونگ از کتاب «الأفادة» در مجموعه حاضر آورده است، ابوطالب الناطق فقط به‌اندازه‌ای محدود بر کتاب «المصابیح» تألیف استادش اتکا کرده است. شرح‌حال الناصر الاطروش و ابوعبدالله المهدی مأخوذ از این منبع، به‌خصوص نفیس است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18495/438 همان، ص438]</ref>.

ز) «سير أئمة مختارة من كتاب الحدائق الوردية في مناقب أئمة الزيدية» زندگینامه‌های امامان منطقه طبرستان از کتاب بالا، تألیف حمید بن احمد المحلی (متوفی 652ق/ 1254م). این کتاب ادامه موضوع کتاب «المصابیح» ابوالعباس الحسنی و کتاب الأفادة ابوطالب الناطق است در گردآوری سیر امامان زیدی تا روزگار مؤلّف. در زندگینامه‌هایی که اینجا به طبع می‌رسد المحلی از آثار کهن‌تر موجود در زمان خود بهره بسیار برده است. در ذکر سیرت یحیی بن عبدالله از «[[مقاتل الطالبيين]]» [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانی]] و کتاب «الأفادة» الناطق اقتباس شده است. زندگینامه‌های الناصر الاطروش و ابوعبدالله المهدی نیز مبنی بر گزارش الناطق است. المحلی در تحریر سیرت ابوطالب الناطق از کتاب «جلاء الأبصار» حاکم الجشمی بهره برده و منبع عمده او در سیرتهای الحسین الناصر، الهادی الحقینی و ابوالرضا کیسومی، نامه یوسف الجیلانی بوده است ولی اطلاعاتی هم از منابع دیگر بر گزارش چند مأخذ مذکور افزوده است. سیرت المؤیّد باللّه مبنی بر یک سیره ظاهراً مفقود آن امام است از مؤلفی که نامش یاد نشده و در زمانی پیش‌تر نوشته شده بوده است. مؤلّف سیره مزبور به‌احتمال یحیی بن الحسین الحسنی المرشد باللّه (متوفی 477ق/ 85-1084م) بوده است. یکی از مشخصات کتاب المحلّی اقتباسات فراوان از نامه‌ها و تألیفات امامان است که وی در ضمن زندگینامه‌ها گنجانیده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18495/441 همان، ص441- 442]</ref>.

ح) «نخب من كتاب روضة الأخبار»، گزیده‌هایی از بخش چهارم کتاب «روضة الأخبار و كنوز الأسرار» که ابومحمد یوسف بن محمد الحجوری در 627ق/ 1230م تألیف کرده است. وی در بخش چهارم دایرةالمعارف خویش، تاریخ عمومی اسلام را شرح داده و در آن سیرت ائمه زیدی را در موارد مناسب درج کرده است. این شرح‌حالها اکثراً مأخوذ از کتاب «المصابیح» ابوالعباس الحسنی بوده مطلبی افزون بر گزارش او ندارد. ولی در نکات مربوط به شرح‌حال المؤید، الحجوری اطلاعاتی ارائه می‌دهد که مکمل زندگینامه آن امام به روایت «الحدائق الوردیة» است. الحجوری بر سیرت ابو‌عبدالله محمد بن الحسن الحقینی علوی که در زمره راویان المؤید بوده است و امام ابوالحسن علی بن جعفر الحقینی علوی یادداشتی افزوده که آن را از کتاب «انساب» ابوالغنائم (که به دست ما نرسیده است) گرفته است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18495/444 همان، ص444]</ref>.