پرش به محتوا

غنية الطالبين في تجويد كلام رب‌العالمين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'زندگینامه' به 'زندگی‌نامه'
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== ' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} ')
جز (جایگزینی متن - 'زندگینامه' به 'زندگی‌نامه')
 
خط ۳۹: خط ۳۹:
محقق کتاب؛ فرغلی سید عرباوی این اثر را به شش تن از علمای تجوید أندلس که صاحب کتاب در این علم هستند تقدیم کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/5 ر.ک: اهدائیه کتاب، ص5]</ref> وی از دکتر أیمن رشدی سوید شامی، یحیی عبدالرزاق غوثانی شامی، غانم قدوری حمد عراقی و إبراهیم بن محمد بن عبدالعزیز به خاطر کمک در نشر این کتاب، تشکر ویژه کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/7 ر.ک: کتاب، ص7]</ref>
محقق کتاب؛ فرغلی سید عرباوی این اثر را به شش تن از علمای تجوید أندلس که صاحب کتاب در این علم هستند تقدیم کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/5 ر.ک: اهدائیه کتاب، ص5]</ref> وی از دکتر أیمن رشدی سوید شامی، یحیی عبدالرزاق غوثانی شامی، غانم قدوری حمد عراقی و إبراهیم بن محمد بن عبدالعزیز به خاطر کمک در نشر این کتاب، تشکر ویژه کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/7 ر.ک: کتاب، ص7]</ref>


محقق، در مقدمه‌اش بر کتاب روایتی از پیامبر اسلام(ص) را متذکر می‌شود که ابن خزیمه در کتابش «الصحیح» آن را از زید بن ثابت چنین نقل کرده است که ایشان فرمودند: «إن الله يحب أن یقرأ القرآن غضاً كما اُنزل»؛ قطعاً خدا دوست دارد که قرآن تروتازه قرائت شود یعنی به صورتی که نازل شده است[به عربی]. وی می‌نویسد روایات و سنت پیامبر(ص) و... نشان از این دارد که برای قرائت قرآن صفت معینی هست و آن همان صفتی است که از پیامبر اسلام(ص) أخذ شده و قرآن بر آن نازل شده است، پس هرکه با آن مخالفت کرده یا در آن اهمال ورزد یا قرآن را با لهجه‌های عامی معاصر بخواند با سنت پیامبر(ص) مخالفت کرده و قرآن را به غیر تجوید خوانده و هرکه قرآن را به غیر تجوید بخواند آن را به غیر ما انزل ‌الله خوانده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/11 ر.ک: مقدمه محقق، ص11-12]</ref> وی همچنین متذکر می‌شود که صفت تجوید که برای قرائت قرآن ذکر شده، یک صفت توقیفی است (به این معنا که برای قرائت صحیح قرآن باید تابع روایات بود) و اجتهاد و رأی در آن راه ندارد ولی متأسفانه اکثر کتاب‌های جدید تجویدی این‌گونه هستند یعنی غلبه در آن‌ها بیشتر با رأی است تا با تبعیت و روایت. همچنین اختصار در اغلب کتاب‌های تجویدی جدید مخل به غرض است لذا لازم است که کتاب‌های تجویدی قدما احیاء شود. وی می‌نویسد: من برای این منظور نسخه خطی «غنية الطالبين في تجويد كلام رب‌العالمین» محمد بن سالم بقری را برگزیدم.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/12 ر.ک: همان، ص12]</ref> عرباوی، در ادامه مقدمه‌اش بر کتاب، مختصری درباره زندگینامه بقری و رزومه علمی او(اساتید، شاگردان، تألیفات و...) و اتصال سند خودش در روایت به بقری، می‌نویسد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/15 ر.ک: همان، ص15-22]</ref>
محقق، در مقدمه‌اش بر کتاب روایتی از پیامبر اسلام(ص) را متذکر می‌شود که ابن خزیمه در کتابش «الصحیح» آن را از زید بن ثابت چنین نقل کرده است که ایشان فرمودند: «إن الله يحب أن یقرأ القرآن غضاً كما اُنزل»؛ قطعاً خدا دوست دارد که قرآن تروتازه قرائت شود یعنی به صورتی که نازل شده است[به عربی]. وی می‌نویسد روایات و سنت پیامبر(ص) و... نشان از این دارد که برای قرائت قرآن صفت معینی هست و آن همان صفتی است که از پیامبر اسلام(ص) أخذ شده و قرآن بر آن نازل شده است، پس هرکه با آن مخالفت کرده یا در آن اهمال ورزد یا قرآن را با لهجه‌های عامی معاصر بخواند با سنت پیامبر(ص) مخالفت کرده و قرآن را به غیر تجوید خوانده و هرکه قرآن را به غیر تجوید بخواند آن را به غیر ما انزل ‌الله خوانده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/11 ر.ک: مقدمه محقق، ص11-12]</ref> وی همچنین متذکر می‌شود که صفت تجوید که برای قرائت قرآن ذکر شده، یک صفت توقیفی است (به این معنا که برای قرائت صحیح قرآن باید تابع روایات بود) و اجتهاد و رأی در آن راه ندارد ولی متأسفانه اکثر کتاب‌های جدید تجویدی این‌گونه هستند یعنی غلبه در آن‌ها بیشتر با رأی است تا با تبعیت و روایت. همچنین اختصار در اغلب کتاب‌های تجویدی جدید مخل به غرض است لذا لازم است که کتاب‌های تجویدی قدما احیاء شود. وی می‌نویسد: من برای این منظور نسخه خطی «غنية الطالبين في تجويد كلام رب‌العالمین» محمد بن سالم بقری را برگزیدم.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/12 ر.ک: همان، ص12]</ref> عرباوی، در ادامه مقدمه‌اش بر کتاب، مختصری درباره زندگی‌نامه بقری و رزومه علمی او(اساتید، شاگردان، تألیفات و...) و اتصال سند خودش در روایت به بقری، می‌نویسد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/15 ر.ک: همان، ص15-22]</ref>


بقری، کتاب را با حمد و ثنای الهی و صلوات بر پیامبر(ص) و آل و اصحابش آغاز می‌کند. وی درباره انگیزه نگارش این کتاب متذکر می‌شود که آن را در پاسخ به درخواست برخی از برادران دینی برای نگارش چنین کتابی نوشته است. وی روش نویسندگان پیش از خودش را در این کتاب پیش گرفته است یعنی ابتدای کتاب را با مبحث مخارج و صفات حروف آغاز کرده است، سپس احکامی که در حالت ترکیب نشأت می‌گیرند را بر این دو مبحث عطف کرده است. از ویژگی‌های این نوشته اهتمام به بیان معانی اصطلاحات فن تجوید از جهت لغت و اصطلاح است. نویسنده در تعریف مخارج و صفات حروف عربی دقت و وسواس فراوانی به خرج داده است. از دیگر خصوصیات کتاب، استشهاد به کلام برخی ائمه تجوید و منظومه‌های تجویدی و استدلال به برخی احادیث نبوی است. نویسنده در این کتاب به برخی اشکالات وارده به فن تجوید پاسخ گفته است و در برخی موارد در جهت سازگار سازی اختلافات علمی بین اهل این فن تلاش زیادی کرده است. وی همچنین به بعضی خطاهای عوام در علم تجوید هم اشارتی کرده است. در کل، عادت نویسنده در این کتاب، به دوری جستن از پرگویی خسته‌کننده و کم‌گویی نارسا است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/26 ر.ک: همان، ص26]</ref>
بقری، کتاب را با حمد و ثنای الهی و صلوات بر پیامبر(ص) و آل و اصحابش آغاز می‌کند. وی درباره انگیزه نگارش این کتاب متذکر می‌شود که آن را در پاسخ به درخواست برخی از برادران دینی برای نگارش چنین کتابی نوشته است. وی روش نویسندگان پیش از خودش را در این کتاب پیش گرفته است یعنی ابتدای کتاب را با مبحث مخارج و صفات حروف آغاز کرده است، سپس احکامی که در حالت ترکیب نشأت می‌گیرند را بر این دو مبحث عطف کرده است. از ویژگی‌های این نوشته اهتمام به بیان معانی اصطلاحات فن تجوید از جهت لغت و اصطلاح است. نویسنده در تعریف مخارج و صفات حروف عربی دقت و وسواس فراوانی به خرج داده است. از دیگر خصوصیات کتاب، استشهاد به کلام برخی ائمه تجوید و منظومه‌های تجویدی و استدلال به برخی احادیث نبوی است. نویسنده در این کتاب به برخی اشکالات وارده به فن تجوید پاسخ گفته است و در برخی موارد در جهت سازگار سازی اختلافات علمی بین اهل این فن تلاش زیادی کرده است. وی همچنین به بعضی خطاهای عوام در علم تجوید هم اشارتی کرده است. در کل، عادت نویسنده در این کتاب، به دوری جستن از پرگویی خسته‌کننده و کم‌گویی نارسا است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21761/1/26 ر.ک: همان، ص26]</ref>