پرش به محتوا

الأمثال في القرآن الكريم (فیاض): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
{{کاربردهای دیگر|الأمثال في القرآن الكريم (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|الأمثال في القرآن الكريم (ابهام زدایی)}}
   
   
'''الامثال القرآن الکریم''' تألیف [[فیاض، محمد جابر|محمد جابر الفیاض]]، گردآوری و بررسی مثل‌های قرآنی و وجوه زیبایی آن و رابطه آن با دیگر قالب‌های ادبی است. اصل کتاب، رساله پایان‌نامه کارشناسی ارشد نویسنده بوده که در سال 1388ق در قاهره تألیف و دفاع شده است.<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>‏  
'''الأمثال في القرآن الكريم''' تألیف [[فیاض، محمد جابر|محمد جابر الفیاض]]، گردآوری و بررسی مثل‌های قرآنی و وجوه زیبایی آن و رابطه آن با دیگر قالب‌های ادبی است. اصل کتاب، رساله پایان‌نامه کارشناسی ارشد نویسنده بوده که در سال 1388ق در قاهره تألیف و دفاع شده است.<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>‏  


مثل‌ها ظروف حکمت امت‌ها و گنجینه تجارب و یکی از مهم‌ترین ابزارهای حفظ آن تجارب و حکمت‌ها و نقل آن بین نسل‌هاست. این مثل‌ها، پیش و پس از انتقال از دقیق‌ترین شیوه‌های تعبیر و موجزترین و بهترین روش‌های تأثیر در نفوس بوده است. هر گاه شیوه‌های دیگر تعبیر مراد متکلم را به‌طور کامل نرساند، یا ادراک مخاطب از فهم مراد از آن ناتوان باشد، اگر مثلی زده شود این هدف به راحتی میسر می‌شود. بزرگان ادب و حکما و بلغاء و لغویین و مفسرین مکاتب مختلف، در اعصار مختلف از امثال استفاده کرده‌اند؛ از آن جمله‌اند: اصعمی، ابوزید، ابوعبیده، نضر بن شمیل، مفضل ضبی از متقدمین و تعداد غیر قابل شمارش از متأخرین در این رابطه کتاب نوشته‌اند و همواره تا امروز اهل علم و ادب به مثل‌ها اهتمام فراوان داشته‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9</ref>‏  
مثل‌ها ظروف حکمت امت‌ها و گنجینه تجارب و یکی از مهم‌ترین ابزارهای حفظ آن تجارب و حکمت‌ها و نقل آن بین نسل‌هاست. این مثل‌ها، پیش و پس از انتقال از دقیق‌ترین شیوه‌های تعبیر و موجزترین و بهترین روش‌های تأثیر در نفوس بوده است. هر گاه شیوه‌های دیگر تعبیر مراد متکلم را به‌طور کامل نرساند، یا ادراک مخاطب از فهم مراد از آن ناتوان باشد، اگر مثلی زده شود این هدف به راحتی میسر می‌شود. بزرگان ادب و حکما و بلغاء و لغویین و مفسرین مکاتب مختلف، در اعصار مختلف از امثال استفاده کرده‌اند؛ از آن جمله‌اند: اصعمی، ابوزید، ابوعبیده، نضر بن شمیل، مفضل ضبی از متقدمین و تعداد غیر قابل شمارش از متأخرین در این رابطه کتاب نوشته‌اند و همواره تا امروز اهل علم و ادب به مثل‌ها اهتمام فراوان داشته‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9</ref>‏  
۱٬۱۲۴

ویرایش