پرش به محتوا

مهستی گنجوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'غـ' به 'غ'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = مهستي گنجوی | تصویر = NUR23880.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول عمر = | نام هم...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'غـ' به 'غ')
خط ۴۷: خط ۴۷:
بـا ‌وجـود اختلاف در مورد زادگاه وی، بیشتر تذکره‌نویسان محل ولادت وی را گنجه معرفی کرده‌اند‌.
بـا ‌وجـود اختلاف در مورد زادگاه وی، بیشتر تذکره‌نویسان محل ولادت وی را گنجه معرفی کرده‌اند‌.


تذکره‌‌های تـاریخی اغـلب، مـهستی را معاصر سلطان سنجر سلجوقی دانسته‌اند؛ هرچند که کتاب تاریخ گزیده (تـألیف 730ق) به‌عنوان یک منبع قدیمی که از زمان حیات مهستی خبر داده، او را معاصر سلطان مـحمود غزنوی (441-388ق) می‌داند. احتمال دارد اشتباه ایـن کتاب در هم‌زمان قلمداد کردن مهستی با سلطان محمود غزنوی‌، به‌خاطر این باشد که مهستی اهل گنجه بود و حکومت آنجا با سلطان محمود (525-511‌ق)، برادرزاده سلطان سنجر بود و مهستی نیز در ابتدا در دربـار سـلطان محمود رفت‌وآمد داشت و سپس به دربار سلطان سنجر راه یافته است.
تذکره‌‌های تـاریخی اغلب، مـهستی را معاصر سلطان سنجر سلجوقی دانسته‌اند؛ هرچند که کتاب تاریخ گزیده (تـألیف 730ق) به‌عنوان یک منبع قدیمی که از زمان حیات مهستی خبر داده، او را معاصر سلطان مـحمود غزنوی (441-388ق) می‌داند. احتمال دارد اشتباه ایـن کتاب در هم‌زمان قلمداد کردن مهستی با سلطان محمود غزنوی‌، به‌خاطر این باشد که مهستی اهل گنجه بود و حکومت آنجا با سلطان محمود (525-511‌ق)، برادرزاده سلطان سنجر بود و مهستی نیز در ابتدا در دربـار سـلطان محمود رفت‌وآمد داشت و سپس به دربار سلطان سنجر راه یافته است.


گفته شده مهستی از دبیران زمان خویش بوده است؛ چنان‌که شمس قیس رازی (حدود سده 7ق) در کتابش یـک ربـاعی از مـهستی آورده که با عنوان «مهستی دبیر» نوشته شده است‌. عطار نیشابوری (618ـ540ق) شاعر و عارف بلندآوازه نیز ضمن حکایتی با عنوان «حکایت مهستی دبیر با سلطان سـنجر‌» از وی بـا عـنوان «مهستی دبیر» یاد می‌کند‌؛ چنان‌که در بیت اول همین حکایت این عنوان ذکـر شـده است:
گفته شده مهستی از دبیران زمان خویش بوده است؛ چنان‌که شمس قیس رازی (حدود سده 7ق) در کتابش یـک ربـاعی از مـهستی آورده که با عنوان «مهستی دبیر» نوشته شده است‌. عطار نیشابوری (618ـ540ق) شاعر و عارف بلندآوازه نیز ضمن حکایتی با عنوان «حکایت مهستی دبیر با سلطان سـنجر‌» از وی بـا عـنوان «مهستی دبیر» یاد می‌کند‌؛ چنان‌که در بیت اول همین حکایت این عنوان ذکـر شـده است: