پرش به محتوا

اربعین حسینیه یا چهل حدیث حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' )' به ')'
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')')
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''اربعین حسینیه یا چهل حدیث حسینی''' تألیف [[ارباب، محمد|میرزا محمد ارباب]]؛ نویسنده در این کتاب همواره خود را میرزا محمّد قمى نامیده (ص ٢٢، ١٢٢، ١٩٤،٣٨٢و ... ) و از کتابش باعنوان الاربعین الحسینیه یاد کرده است. (ص٨ ١٢٢، ١٩٤ و .... )
'''اربعین حسینیه یا چهل حدیث حسینی''' تألیف [[ارباب، محمد|میرزا محمد ارباب]]؛ نویسنده در این کتاب همواره خود را میرزا محمّد قمى نامیده (ص ٢٢، ١٢٢، ١٩٤،٣٨٢و ...) و از کتابش باعنوان الاربعین الحسینیه یاد کرده است. (ص٨ ١٢٢، ١٩٤ و ....)


وی، که از علمای قم بوده است، انگیزۀ خود را از تألیف این کتاب آن دانسته که شاید مصداق حدیث «من حفظ على امّتى اربعین حدیثاً ...»  شود. (ص٢). مضافاً اینکه میر سیّد محمّدباقر حسینى، متولّى آستانۀ حضرت معصومه، از مؤلف تقاضاى فراهم کردن چنین کتابی کرده بود و او «به حسب اطاعت امر سامی» به تألیف این کتاب پرداخت. (ص٧). تاریخ پایان تألیف کتاب شعبان ١٣٢٨ است. (ص ٣٨٢).
وی، که از علمای قم بوده است، انگیزۀ خود را از تألیف این کتاب آن دانسته که شاید مصداق حدیث «من حفظ على امّتى اربعین حدیثاً ...»  شود. (ص٢). مضافاً اینکه میر سیّد محمّدباقر حسینى، متولّى آستانۀ حضرت معصومه، از مؤلف تقاضاى فراهم کردن چنین کتابی کرده بود و او «به حسب اطاعت امر سامی» به تألیف این کتاب پرداخت. (ص٧). تاریخ پایان تألیف کتاب شعبان ١٣٢٨ است. (ص ٣٨٢).
خط ۳۳: خط ۳۳:
مؤلف در آغاز کتاب به موضوع و دامنۀ مطالب کتاب اشاره کرده است: «حقیر ... چهل حدیث از اخبار متعلّقة به حضرت سیِدالشّهداء(ع) [را] ترجمه و شرح نمود؛ با اشاره به اعتقادات حقّۀ شیعة اثناعشریّة در باب رجعت و بداء و برزخ و تطبیق معجزات و کرامات ائمّه بر قواعد متینۀ صحیحه و رفع شبهات ملاحده و زنادقة این زمان در جملۀ مسائل دینیه و در احادیث معتبرۀ امامیّه، و کمتر تعرّض نمود از نگاشتن وترتیب وقعۀ طف». (ص٧-٨).
مؤلف در آغاز کتاب به موضوع و دامنۀ مطالب کتاب اشاره کرده است: «حقیر ... چهل حدیث از اخبار متعلّقة به حضرت سیِدالشّهداء(ع) [را] ترجمه و شرح نمود؛ با اشاره به اعتقادات حقّۀ شیعة اثناعشریّة در باب رجعت و بداء و برزخ و تطبیق معجزات و کرامات ائمّه بر قواعد متینۀ صحیحه و رفع شبهات ملاحده و زنادقة این زمان در جملۀ مسائل دینیه و در احادیث معتبرۀ امامیّه، و کمتر تعرّض نمود از نگاشتن وترتیب وقعۀ طف». (ص٧-٨).


روش مؤلف چنین است که نخست متن حدیث را آورده و سپس به ترجمه و شرح آن پرداخته و معمولاً، به مناسبت، به مطالبی مرتبط با حدیث و در پیرامون آن اشاره کرده و گاه به نقل اشعار فارسى و عربى خود پرداخته است. (ص٢٢ -٢٥، ١٧٠ -١٧١، ٢٩٢ -٢٩۶ و .... ) اگرچه وى عهده‌دار ترجمه و شرح چهل حدیث شده است، برخی از احادیث کتاب از معصوم نیست و، در واقع، حدیث نیست. از آن جمله است حدیث پنجم (ص۶١) و دھم (ص١١٣) و سی و نهم (ص ٣۶۵). البتّه مؤلف، خود، در  
روش مؤلف چنین است که نخست متن حدیث را آورده و سپس به ترجمه و شرح آن پرداخته و معمولاً، به مناسبت، به مطالبی مرتبط با حدیث و در پیرامون آن اشاره کرده و گاه به نقل اشعار فارسى و عربى خود پرداخته است. (ص٢٢ -٢٥، ١٧٠ -١٧١، ٢٩٢ -٢٩۶ و ....) اگرچه وى عهده‌دار ترجمه و شرح چهل حدیث شده است، برخی از احادیث کتاب از معصوم نیست و، در واقع، حدیث نیست. از آن جمله است حدیث پنجم (ص۶١) و دھم (ص١١٣) و سی و نهم (ص ٣۶۵). البتّه مؤلف، خود، در  


ذیل حدیث پنجم مى‌گوید: «نقل از امام(ع) نشده و مانند نقل اهل تاریخ است».(ص۶٢). مضافاً اینکه وی همین مطلب تاریخى را مجعول شمرده است.
ذیل حدیث پنجم مى‌گوید: «نقل از امام(ع) نشده و مانند نقل اهل تاریخ است».(ص۶٢). مضافاً اینکه وی همین مطلب تاریخى را مجعول شمرده است.