۱۰۸٬۹۹۱
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR81698J1.jpg | عنوان = نور اللمعة في خصائص الجمعة | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) زغلول، ابو هاجر محمدسعید (محشی) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 1405 /س9ن9 259/1 BP | موضو...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''نور اللمعة في خصائص الجمعة'''، تألیف جلالالدین سیوطی (849-911ق)، به موضوع روز جمعه و ویژگیهای آن از دیدگاه اسلام اختصاص دارد. کتاب با تحقیق | '''نور اللمعة في خصائص الجمعة'''، تألیف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدین سیوطی]] (849-911ق)، به موضوع روز جمعه و ویژگیهای آن از دیدگاه اسلام اختصاص دارد. کتاب با تحقیق ا[[زغلول، ابو هاجر محمدسعید|بوهاجر سعید بن بسیونی زغلول]] منتشر شده است. | ||
سیوطی کتابش را با این عبارت آغاز کرده که ابن قیم در کتاب «الهدی ليوم الجمعة» بیستوچند امتیاز برای روز جمعه ذکر کرده و بسیاری از امتیازات آن را ذکر نکرده است؛ بنابراین تصمیم گرفتم در این کتابچه امتیازات دیگر را هم با ذکر اجمالی ادله هریک بیاورم و پس از تتبع، یکصد ویژگی را گردآوری نمودم<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] کتابش را با این عبارت آغاز کرده که ابن قیم در کتاب «الهدی ليوم الجمعة» بیستوچند امتیاز برای روز جمعه ذکر کرده و بسیاری از امتیازات آن را ذکر نکرده است؛ بنابراین تصمیم گرفتم در این کتابچه امتیازات دیگر را هم با ذکر اجمالی ادله هریک بیاورم و پس از تتبع، یکصد ویژگی را گردآوری نمودم<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. | ||
اولین ویژگی روز جمعه آن است که در دین اسلام عید شمرده شده است. در این رابطه دو روایت از ابن ماجه و طبرانی ذکر شده با این مضمون که خداوند جمعه را برای مسلمین عید قرار داده است. در روایت طبرانی به استحباب غسل و مسواک در روز جمعه و در روایت ابن ماجه علاوه بر آن دو به استفاده از بوی خوش توصیه شده است<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref>. | اولین ویژگی روز جمعه آن است که در دین اسلام عید شمرده شده است. در این رابطه دو روایت از ابن ماجه و طبرانی ذکر شده با این مضمون که خداوند جمعه را برای مسلمین عید قرار داده است. در روایت طبرانی به استحباب غسل و مسواک در روز جمعه و در روایت ابن ماجه علاوه بر آن دو به استفاده از بوی خوش توصیه شده است<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref>. |