کلیات بسحق اطعمه شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

کلیات بسحق، ترکیبی از شعر و نثر است و اشعار او نیز از قصیده، غزل، قطعه، رباعی و فردیات، تشکیل شده است. او کلام خود را در غزل، مختصر و مفید می‌داند و می‌نویسد: «چون حکما گفته‌اند اغذیه، کثیر الکیفیه و قلیل ‌الکمیه می‌باید، هنوز اشتهای صادق، باقی بود که دست از غذا بازدارند، ما نیز عدد ابیات غزلیات، از هزار نگذراندیم، تا رغبت مشتهی، صادق‌تر و با امزجه و طبایع، موافق‌تر باشد»<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه چهل‌وهفت</ref>.

دیوان بسحق، مجموعه‌ای از نظم و نثر است که شامل بخش‌های زیر می‌باشد:

الف)- مقدمه منثور در نظم و تألیف دیوان؛

ب)- قصاید که شامل 5 قصیده به شرح زیر است:

# سفره کنز الاشتها که خود مقدمه‌ای منثور دارد و پس از آن، قطعه‌ای می‌آید که در آن، سبب نزول سفره کنز الاشتها، مطرح می‌شود؛

ج)- ترجیعات: شامل 9 بند که بیت ترجیع آن، چنین است:

د)- مثنویات: که از دو مثنوی بلند تشکیل شده است:

ه)- غزلیات: جمعا 129 غزل؛

و)- مقطعات؛

ز)- رباعیات؛

ح)- فردیات؛

ط)- مناظره نان و حلوا؛

ی)- آثار منثور<ref>ر.ک: همان، صفحه چهل‌وهفت - پنجاه</ref>.