۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله ' به 'آیتالله ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«التوحيد و الشرك فى القرآن الكريم»، نام كتابى است كلامى به زبان عربى كه به قلم | «التوحيد و الشرك فى القرآن الكريم»، نام كتابى است كلامى به زبان عربى كه به قلم [[آیتالله]] جعفر سبحانى، از علماى شيعى معاصر، مقيم قم به نگارش درآمده است. | ||
انگيزه مولف از نگارش اين اثر نقد ديدگاه وهابيان در موضوع توحيد در عبادت است كه بر اساس وهابيان، شيعيان را مشرك خوانده و از ربقه اسلام خارج مىدانند. مولف با يادآورى اين نكته كه على رغم توافق تمام فرق اسلامى در موضوع توحيد در عبادت، برخى از آنها برخى ديگر را به جهت بعضى باورها مشرك خوانده و مصداق موحد نمىدانند. به گفته مولف تاكنون بسيارى از انديشمندان در صدد حل اين مشكل برآمده، ولى هيچ كدام به حل مشكل با تمركز بر آيات كريمه قرآن نپرداختهاند؛ اما وى درصدد است با عطف توجه به آيات قرآنى به بررسى موضوع توحيد و شرك پرداخته و حكم مواردى نظير توسل، تبرك و درخواست شفاعت از رسول اكرم(ص) و امامان معصوم(ع) و...، را كه به استناد آنها شيعيان متهم به شرك مىشوند، بيان دارد. | انگيزه مولف از نگارش اين اثر نقد ديدگاه وهابيان در موضوع توحيد در عبادت است كه بر اساس وهابيان، شيعيان را مشرك خوانده و از ربقه اسلام خارج مىدانند. مولف با يادآورى اين نكته كه على رغم توافق تمام فرق اسلامى در موضوع توحيد در عبادت، برخى از آنها برخى ديگر را به جهت بعضى باورها مشرك خوانده و مصداق موحد نمىدانند. به گفته مولف تاكنون بسيارى از انديشمندان در صدد حل اين مشكل برآمده، ولى هيچ كدام به حل مشكل با تمركز بر آيات كريمه قرآن نپرداختهاند؛ اما وى درصدد است با عطف توجه به آيات قرآنى به بررسى موضوع توحيد و شرك پرداخته و حكم مواردى نظير توسل، تبرك و درخواست شفاعت از رسول اكرم(ص) و امامان معصوم(ع) و...، را كه به استناد آنها شيعيان متهم به شرك مىشوند، بيان دارد. | ||
خط ۱۶۱: | خط ۱۶۱: | ||
نسخه حاضر در برنامه به قلم | نسخه حاضر در برنامه به قلم [[آیتالله]] جعفر سبحانى، در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 232 صفحه براى بار دوم در سال 1426ق 1384ش. توسط انتشارات موسسه امام صادق(ع)، قم منتشر شده است. | ||
==منبع:== | ==منبع:== |
ویرایش