۸۲٬۸۵۰
ویرایش
دیوان اشعار بابافغانی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[بابافغانی | [[بابافغانی شیرازی]] (نويسنده) | ||
[[سهیلی خوانساری، احمد]] (مصحح) | [[سهیلی خوانساری، احمد]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۸۹۱/د۱۹ | ||
| موضوع =شعر فارسی - قرن 10ق. | | موضوع =شعر فارسی - قرن 10ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
فغانی در آخر عمر در مشهد مقدس رحل اقامت افکند و به مرتبه‌ای از ترقی رسید که اشراق نور باطن [[امام رضا علیه‌السلام|حضرت امام ثامن(ع)]] بر ضمیرش پرتو انداخته و یک بیت از جمله اشعارش نقش خاتم آن حضرت شد و نامه‌های زوار به آن مزین گردید: | فغانی در آخر عمر در مشهد مقدس رحل اقامت افکند و به مرتبه‌ای از ترقی رسید که اشراق نور باطن [[امام رضا علیه‌السلام|حضرت امام ثامن(ع)]] بر ضمیرش پرتو انداخته و یک بیت از جمله اشعارش نقش خاتم آن حضرت شد و نامه‌های زوار به آن مزین گردید: | ||
{{شعر}} | |||
نشان خاتم سلطان دین ابوالحسن است | {{ب|''خطی که یک رقمش آبروی نه چمن است''|2=''نشان خاتم سلطان دین ابوالحسن است''<ref>ر.ک: همان، بیست‌ودو و بیست‌وسه</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
پیش از [[بابافغانی شیرازی|بابا فغانی]]، شعر، خاصه غزل بدین سادگی نبود. باده سخن [[خجندی، کمال‌الدین مسعود|کمال خجندی]]، کاتبی و شاه قاسم هرگز بدین روشنی و صافی نیست. وقتی که غزل فغانی را می‌خوانیم، ادراک تمام معانی برای ما آسان است و گویی شاعر با ما سخن می‌گوید و اکثر مضامین و معانی چند سطر را در قالب مصراعی موجز و شیرین می‌بینیم. کنایات و استعارات و تشبیهات [[بابافغانی شیرازی|بابا فغانی]] صورت نو و تازه دارد و ایجاز کلام و سادگی از مختصات شیوه اوست؛ یعنی مضمون و معنی وسیعی در لفظ کم و سجع کوتاه ادا گردیده است. تتبع و پیروی این سبک، شعرای سده دهم را به وقوع‌گویی واداشت و واقعه‌گویی را در میان آنان متداول ساخت<ref>ر.ک: همان، بیست‌وشش و بیست‌وهفت</ref>. | پیش از [[بابافغانی شیرازی|بابا فغانی]]، شعر، خاصه غزل بدین سادگی نبود. باده سخن [[خجندی، کمال‌الدین مسعود|کمال خجندی]]، کاتبی و شاه قاسم هرگز بدین روشنی و صافی نیست. وقتی که غزل فغانی را می‌خوانیم، ادراک تمام معانی برای ما آسان است و گویی شاعر با ما سخن می‌گوید و اکثر مضامین و معانی چند سطر را در قالب مصراعی موجز و شیرین می‌بینیم. کنایات و استعارات و تشبیهات [[بابافغانی شیرازی|بابا فغانی]] صورت نو و تازه دارد و ایجاز کلام و سادگی از مختصات شیوه اوست؛ یعنی مضمون و معنی وسیعی در لفظ کم و سجع کوتاه ادا گردیده است. تتبع و پیروی این سبک، شعرای سده دهم را به وقوع‌گویی واداشت و واقعه‌گویی را در میان آنان متداول ساخت<ref>ر.ک: همان، بیست‌وشش و بیست‌وهفت</ref>. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||