۱۱۱٬۴۸۵
ویرایش
دیوان صباحی بیدگلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''دیوان صباحی بیدگلی'''، مجموعه اشعار [[صباحی بیدگلی، سلیمان|سلیمان صباحی بیدگُلی کاشانی]] متخلص به صباحی (متوفی 1213ق) است که به کوشش [[کرمی، احمد|احمد کرمی]]، منتشر شده است. | '''دیوان صباحی بیدگلی'''، مجموعه اشعار [[صباحی بیدگلی، سلیمان|سلیمان صباحی بیدگُلی کاشانی]] متخلص به صباحی (متوفی 1213ق) است که به کوشش [[کرمی، احمد|احمد کرمی]]، منتشر شده است. | ||
[[صباحی بیدگلی، سلیمان|صباحی بیدگلی]] از پیش‌آهنگان سبک دوره بازگشت ادبی است. او در سرودن انواع شعر طبع آزمایی کرده است و در غزلیات خود، سخن سعدی و حافظ و در قصیده، کار قصیده‌سرایان بزرگ قرن پنجم و ششم سرمشق اوست. او توانسته است با به کارگیری انواع آرایه‌ها و فنون و شگردهای ادبی و هنری، سخن خود را زیباتر سازد<ref>جوادی نوش آبادی، حمیدرضا؛ شجری، رضا، ص104</ref>. | [[صباحی بیدگلی، سلیمان|صباحی بیدگلی]] از پیش‌آهنگان سبک دوره بازگشت ادبی است. او در سرودن انواع شعر طبع آزمایی کرده است و در غزلیات خود، سخن [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و در قصیده، کار قصیده‌سرایان بزرگ قرن پنجم و ششم سرمشق اوست. او توانسته است با به کارگیری انواع آرایه‌ها و فنون و شگردهای ادبی و هنری، سخن خود را زیباتر سازد<ref>جوادی نوش آبادی، حمیدرضا؛ شجری، رضا، ص104</ref>. | ||
در اشعار او، در میان آرایه‌های بیانی، انواع تشبیه بارزتر و چشمگیرتر است و در بدیع لفظی، انواع جناس و در بدیع معنوی، انواع تلمیحات بیشترین کاربرد را دارد. ترکیبات زیبا در کنار اشعار نو و زیبا از دیگر ویژگی‌های ممتاز اوست. همچنین به‌نظر می‌رسد که آرایه‌های به‌کارگرفته شده، همان آرایه‌های متداول و شناخته شده سبک خراسانی و حتی پارهای از آرایه‌های سبک عراقی و هندی است که به برخی از آنها، اشاره می‌شود: | در اشعار او، در میان آرایه‌های بیانی، انواع تشبیه بارزتر و چشمگیرتر است و در بدیع لفظی، انواع جناس و در بدیع معنوی، انواع تلمیحات بیشترین کاربرد را دارد. ترکیبات زیبا در کنار اشعار نو و زیبا از دیگر ویژگی‌های ممتاز اوست. همچنین به‌نظر می‌رسد که آرایه‌های به‌کارگرفته شده، همان آرایه‌های متداول و شناخته شده سبک خراسانی و حتی پارهای از آرایه‌های سبک عراقی و هندی است که به برخی از آنها، اشاره می‌شود: | ||