دیوان قطران تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

مهم‌ترین خصوصیت شعر قطران، به‌لحاظ صورت و شیوه بیان، آراسته بودن آن به صنایع شعری است. صنعت‌گری‌های قطران‌ غالباً جنبه لفظی و صوری دارد و بی‌آنکه دچار تصنع و تکلف شود، از عهده آن برمی‌آید. وی بیش از هر آرایه‌ای از انواع جناس استفاده کرده است. این ویژگی شعر قطران از قـدیم مورد توجه بوده است و او را باید مقتدای‌ شاعران‌ دیگر‌ در پرداختن به برخی صنایع‌ شعری،‌ به‌ویژه جناس دانست. گذشته از جناس، آرایه‌های دیگری را نیز در شعر او می‌توان دید که غالباً جنبه لفظی‌ دارند‌؛ از‌ جمله: تضاد، لف و نشر، مراعات نظیر‌، ترصیع، طرد و عکس، ردالعجز، تأكيد المدح بما يشبه الذم، تأكيد الذم بما يشبه المدح، مبالغه و اغـراق‌، حسن‌ تعلیل و...<ref>ر.ک: همان، ص52-53</ref>.