۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
ابهری، محمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==زادگاه، نسب، ولادت== | ==زادگاه، نسب، ولادت== | ||
زادگاه او شهر ابهر بود و سلسلۀ نسب او به بنی مره، از شاخه‌های بنی تمیم بازمی‌گشت. عتیقی تولد او را در ۲۸۹ ق ذكر كرده است. | زادگاه او شهر ابهر بود و سلسلۀ نسب او به بنی مره، از شاخه‌های بنی تمیم بازمی‌گشت. [[عتیقی]] تولد او را در ۲۸۹ ق ذكر كرده است. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
ابهری به بغداد رفت و در آنجا اقامت گزید و ریاست پیروان مذهب مالكی در بغداد به او منتهی شد. | ابهری به بغداد رفت و در آنجا اقامت گزید و ریاست پیروان مذهب مالكی در بغداد به او منتهی شد. | ||
ابهری مورد احترام و اعتماد بزرگان و علمای بغداد بود، تا آنجا كه حتی پیروان ابوحنیفه و شافعی برای درك اقوال آن دو، به او رجوع می‌كردند | ابهری مورد احترام و اعتماد بزرگان و علمای بغداد بود، تا آنجا كه حتی پیروان [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] و [[شافعی، محمد بن ادریس|شافعی]] برای درك اقوال آن دو، به او رجوع می‌كردند. | ||
به گفتۀ [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، وی از پذیرفتن منصب قضا امتناع كرد. ابهری به شهرهایی كه كانون علم در آن زمان بودند، سفر كرد تا از محضر علمای آن بلاد بهره گیرد، از جملۀ این شهرها می‌توان به كوفه، بصره، واسط، رقه، حران، حمص، دمشق و طرسوس اشاره كرد. وی در این شهرها و به ویژه در بغداد محضر جمعی از عالمان را درك نمود كه از آن جمله می‌توان به ابوعروبۀ حَرّانی، محمد بن محمد باغندی، محمد بن حسین اشنانی، [[ابن ابی‌داود، عبدالله بن سلیمان|ابن ابی داوود سجستانی]] و [[عبیدالله بن حسن انطاكی]] و جمعی دیگر از محدثان اشاره كرد كه نام آنان در مآخذ یاد شده و نیز تاریخ دمشق ابن عساكر آمده است. | |||
==تدریس، شاگردان، راویان== | ==تدریس، شاگردان، راویان== | ||
ابهری ۶۰ سال از عمر خویش را به تدریس سپری كرد و سال‌ها در جامع المنصور بغداد مجلس درسی داشت كه شاگردان زیادی از سرزمین‌های مختلف اسلامی در آن حاضر می‌شدند. از شاگردان و راویان وی می‌توان اینها را نام برد: ابوبكر برقانی، ابوالقاسم تنوخی، احمد بن محمد خوارزمی، ابوعبدالله قیروانی، احمد بن محمد قزوینی، ابوبكر ابن‌كوّار، ابوالحسن ابن قصّار، ابوبكر دار قطنی، ابن فارس مقری و ابواسحاق طبری. | ابهری ۶۰ سال از عمر خویش را به تدریس سپری كرد و سال‌ها در جامع المنصور بغداد مجلس درسی داشت كه شاگردان زیادی از سرزمین‌های مختلف اسلامی در آن حاضر می‌شدند. از شاگردان و راویان وی می‌توان اینها را نام برد: ابوبكر برقانی، ابوالقاسم تنوخی، احمد بن محمد خوارزمی، ابوعبدالله قیروانی، احمد بن محمد قزوینی، ابوبكر ابن‌كوّار، ابوالحسن ابن قصّار، ابوبكر دار قطنی، ابن فارس مقری و ابواسحاق طبری. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۷: | ||
۲. الفوائد المنتقاة الغرائب، در حدیث كه نسخه‌ای از آن در كتابخانۀ ظاهریۀ دمشق وجود دارد. | ۲. الفوائد المنتقاة الغرائب، در حدیث كه نسخه‌ای از آن در كتابخانۀ ظاهریۀ دمشق وجود دارد. | ||
فهرستی از دیگر آثار او را نیز ابن ندیم و قاضی عیاض به دست داده‌اند. | فهرستی از دیگر آثار او را نیز [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]] و [[قاضی عیاض، عیاض بن موسی|قاضی عیاض]] به دست داده‌اند. | ||
<ref>سلماسی، مهدی، ج6، ص457</ref>. | <ref>سلماسی، مهدی، ج6، ص457<nowiki></ref></nowiki>. | ||
| | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||