وزیر مغربی، حسین بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

پسر ابوالحسن علی، وزیر و دیوانسالار حمدانیان و فاطمیان.

   

شخصیت ابن مغربی در دو زمینه مهم سیاسی و ادبی جلوه داشته است.

ظاهراَ وی بلندپرواز و در اندیشه برپاداشتن بارگاهی شاهانه برای دودمان خود بوده است. احتمالا این همان روحیه‌ای است که در هنگام وزارت رفتار او را آمیخته با نخوت و تکبر می‌نمایانده است. در رویارویی با اهل علم می‌کوشیده تا نادانی آنان را افشا کند و در هنگام وزارت، سلطان را به مصادره‌ اموال بزرگان ترغیب می‌کرده است.  

بعضی از نویسندگان او را بدباطن و حیله‌گر و حسود وصف کرده‌‌اند.

با این همه وزارت‌های متعدد مکرر او حاکی از احراز شایستگی لازم برای این منصب است. به روایتی بنی مروان (حکام دیاربکر) به داشتن وزیری مثل اومباهات می‌کردند.

شخصیت ادبی او در نظم و نثر هر دو نمایان بود و از این‌رو عنوان ذوالجلالتین داشت.

او را صاحب دانش بسیار، ادب، بلاغت، هوشیاری، هنر نویسندگی، شاعر، منجم و فیلسوف توصیف کرده‌اند.

به او نسبت تعصب و غلو در تشیع داده‌اند.

==وفات==