۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
کلیات اشعار ملک‌الشعراء طالب آملی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[طالب آملی|طالب]] در ضمن خودستایی در اشعارش، از شاعران پیشین مانند [[عنصری]]، [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]]، [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]]، [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، [[خاقانی شروانی|خاقانی]]، ظهیرالدین فاریابی و کمال‌الدین اصفهانی نام برده و استادی سنایی را در مثنوی قبول دارد و او را در برابر خود می‌انگارد. همچنین در غزل و رباعی و قصیده، به سعدی، خیام و کمال‌الدین اصفهانی، هم‌طرازی می‌جوید و در فن قطعه‌سازی، خویش را همتای انوری شمرده است: | [[طالب آملی|طالب]] در ضمن خودستایی در اشعارش، از شاعران پیشین مانند [[عنصری]]، [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]]، [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]]، [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، [[خاقانی شروانی|خاقانی]]، ظهیرالدین فاریابی و کمال‌الدین اصفهانی نام برده و استادی سنایی را در مثنوی قبول دارد و او را در برابر خود می‌انگارد. همچنین در غزل و رباعی و قصیده، به سعدی، خیام و کمال‌الدین اصفهانی، هم‌طرازی می‌جوید و در فن قطعه‌سازی، خویش را همتای انوری شمرده است: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''به گونه‌گونه حدیثم فصاحتی است بلیغ''|2=''به شعبه‌شعبه کلامم بلاغتی است تمام''}} | |||
{{ب|''به قطعه و غزلم، انوری و سعدی‌دان''|2=''به مثنوی و رباعی، سنایی و خیام''}} | |||
{{ب|''کم از کمال نیم، در قصیده، گو ندهید''|2=''مرا به زیر لب ای اهل اصفهان دشنام''<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاه</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
قدرت تخیل در مضامین [[طالب آملی|طالب]] که گرایش زیادی به سبک هندی و یا اصفهانی داشته، در لفظ و معنی، هر دو فراوان به چشم می‌خورد و او که خود را «بلبل آمل» خطاب می‌نمود و به سرزمین آباء و اجدادی خویش، عشق می‌ورزید، گفته است: | قدرت تخیل در مضامین [[طالب آملی|طالب]] که گرایش زیادی به سبک هندی و یا اصفهانی داشته، در لفظ و معنی، هر دو فراوان به چشم می‌خورد و او که خود را «بلبل آمل» خطاب می‌نمود و به سرزمین آباء و اجدادی خویش، عشق می‌ورزید، گفته است: | ||
{{شعر}} | |||
گل در چمن «بلبل آمل» ندهد بوی | {{ب|''بی‌جلوه آن روی چون آتشکده طالب''|2=''گل در چمن «بلبل آمل» ندهد بوی''<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاه‌وشش</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
[[طالب آملی|طالب]] برخلاف بسیاری از سرایندگان دیگر که از ایران به هند رفته‌اند، از لغت مردم آن سامان، کمتر متأثر شده و جز چند کلمه هندی مانند «پان» و «رام رنگی» که در اشعار او به‌ندرت توان جست، اقبالی بیشتر به لغات مردم هند نکرده است<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاه‌ونه</ref>. | [[طالب آملی|طالب]] برخلاف بسیاری از سرایندگان دیگر که از ایران به هند رفته‌اند، از لغت مردم آن سامان، کمتر متأثر شده و جز چند کلمه هندی مانند «پان» و «رام رنگی» که در اشعار او به‌ندرت توان جست، اقبالی بیشتر به لغات مردم هند نکرده است<ref>ر.ک: همان، صفحه پنجاه‌ونه</ref>. | ||