التحفة البهية و الطرفة الشهیة: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر = کتاب التحفة البهية و الطرفة الشهیة: مجموعة مختارة من عیون الأدب العربي تشتمل علی أمثال إبن سلام، ...

[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر ]] (نويسنده)

[[ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی ]] ( نويسنده)

[[ابن طولونی، حسن بن حسین ]] ( نويسنده)

[[ح‍ات‍م‍ی‌، م‍ح‍م‍دب‍ن‌ ح‍س‍ن‌ ]] ( نويسنده)

[[رحبی، محمد بن علی ]] ( نويسنده)

[[عبدالواسع ]] ( نويسنده)

[[عسکری، حسن بن عبد الله ]] ( نويسنده)

[[ابن عربی، محمد بن علی]] ( نويسنده)

[[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] ( نويسنده)

| کد کنگره =    

مثل‌های ابوعبید قاسم بن سلام، به‌ترتیب الفبایی است؛ از جمله: «أخوك من صدقك»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>؛ یعنی برادرت کسی است که به تو راست بگوید.

مثل‌هایی الفبایی منسوب به [[امام(ع)]] است و گردآورنده‌اش مشخص نیست؛ مثال: «حیاء المرء ستره»<ref>ر.ک: همان، ص108</ref>؛ یعنی: عفاف و حیای آدمی، او را می‌پوشاند و از آفات می‌رهاند.

نوشته [[بدری حسن طولونی]] یک دوره تاریخ اسلام را از اول تا سال 926ق، بیان می‌کند.

مجموعه‌ای از روایات و حکایات ادبی و شگفت و عامه‌پسند و بدون منبع است جز آنچه از کتاب [[الفصول المهمة]] نوشته [[ابن صباغ مالکی]] نقل می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص181</ref>.

نوشته [[ابواحمد حسن بن عبدالله بن سعید عسکری]] است که مثال‌هایی از سخنان بلیغ می‌آورد، ولی آیا نویسنده مقایسه‌ای بین بلاغت عربی و فارسی انجام داده است؟ با مرور اجمالی چنین مطلبی نیافتم. نگارنده مثلا از جاحظ به نقل از [[امام علی(ع)]] روایت کرده است که 6 سخن است که کسی قبل از آن حضرت نگفته و هم‌وزن هزار سخن است؛ از جمله « قيمة كلّ امرئٍ ما يُحسنه»<ref>ر.ک: همان، ص219</ref>؛ یعنی: ارزش هر انسانی، به اندازه همان چیزی است که به‌خوبی آن را مى‌داند و با اتقان به انجامش می‌رساند.

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]