پرش به محتوا

التأصيل لأصول التخريج و قواعد الجرح و التعديل: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR67524J1.jpg | عنوان = التأصيل لأصول التخريج و قواعد الجرح و التعديل | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابو زید، بکر بن عبد الله (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف2 ت2 114/2 BP | موضوع =حدیث - جرح و تع...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''التأصيل لأصول التخريج و قواعد الجرح و التعديل'''، تألیف بکر بن عبدالله ابوزید (1365-1429ق)، در موضوع تخریج، که از جمله علوم حدیثی است و در سنجش اعتبار روایات کاربرد دارد، به رشته تحریر درآمده است.
'''التأصيل لأصول التخريج و قواعد الجرح و التعديل'''، تألیف [[ابو زید، بکر بن عبد الله|بکر بن عبدالله ابوزید]] (1365-1429ق)، در موضوع تخریج، که از جمله علوم حدیثی است و در سنجش اعتبار روایات کاربرد دارد، به رشته تحریر درآمده است.


نویسنده در ابتدای کتابش به این نکته اشاره کرده که مقید بوده مسائل و اصول این کتاب از کلام اساتید و متن منابع پیشنیان انتخاب شود. همچنین تصریح کرده که زمان زیادی را به نگارش این اثر اختصاص داده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص11</ref>‏؛ لذاست که از آن به «مشاريع العُمر» تعبیر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏. وی همچنین افزوده است که این کتاب، مجموعه تقییداتی است که وی کار دیگری در آنها به‌جز «گردآوری، ترتیب، تعبیر و تلخیص» انجام نداده است و این پایین‌ترین مراتب تألیف است. او همچنین تأکید می‌کند که در این اوراق، غالب مقاصد را خلاصه نموده و چکیده فوائد را به‌قدر توان علمی خویش بر آنها افزوده است<ref>ر.ک: همان، ص11-12</ref>‏.
نویسنده در ابتدای کتابش به این نکته اشاره کرده که مقید بوده مسائل و اصول این کتاب از کلام اساتید و متن منابع پیشنیان انتخاب شود. همچنین تصریح کرده که زمان زیادی را به نگارش این اثر اختصاص داده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص11</ref>‏؛ لذاست که از آن به «مشاريع العُمر» تعبیر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏. وی همچنین افزوده است که این کتاب، مجموعه تقییداتی است که وی کار دیگری در آنها به‌جز «گردآوری، ترتیب، تعبیر و تلخیص» انجام نداده است و این پایین‌ترین مراتب تألیف است. او همچنین تأکید می‌کند که در این اوراق، غالب مقاصد را خلاصه نموده و چکیده فوائد را به‌قدر توان علمی خویش بر آنها افزوده است<ref>ر.ک: همان، ص11-12</ref>‏.