۱۰۲٬۳۳۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المنهج التربوي عند أهلالبيت عليهمالسلام''' تألیف سید سعید کاظم | '''المنهج التربوي عند أهلالبيت عليهمالسلام''' تألیف [[عذاری، سید سعید کاظم|سید سعید کاظم عذاری]]، در فصول هفتگانه این اثر که بهاختصار برگزار گشته است، تلاش شده گوشههایى از برنامه تربیتى از نگاه اهلبیت (ع) پیشرو نهاده شود. | ||
تکیه نگارنده بر روایات اهلبیت (ع) است و در شرح مطالب به منابعى که در حوزه تربیت اسلامى بهطور عام و تربیت از نگاه معصومان (ع) بهطور خاص نوشته شده است، استناد نجسته و استناد او به دیگر آثار تربیتى هم بسیار اندک است. | تکیه نگارنده بر روایات اهلبیت (ع) است و در شرح مطالب به منابعى که در حوزه تربیت اسلامى بهطور عام و تربیت از نگاه معصومان (ع) بهطور خاص نوشته شده است، استناد نجسته و استناد او به دیگر آثار تربیتى هم بسیار اندک است. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
این اثر فاقد مقدمه و پیشگفتار مؤلف است و در مقدمه ناشر هم به موضوع اثر و خود آن پرداخته نشده است. نگارنده در شرح و شکافت بحث، از مفهوم منهج/روش/برنامه و کاربردهاى گونهگون آن در زبان عربى سخنى نگفته است و به بحثهایى چون مفهوم تربیت، امکان و لزوم تربیت و... از منظر اهلبیت (ع) هم نپرداخته است. | این اثر فاقد مقدمه و پیشگفتار مؤلف است و در مقدمه ناشر هم به موضوع اثر و خود آن پرداخته نشده است. نگارنده در شرح و شکافت بحث، از مفهوم منهج/روش/برنامه و کاربردهاى گونهگون آن در زبان عربى سخنى نگفته است و به بحثهایى چون مفهوم تربیت، امکان و لزوم تربیت و... از منظر اهلبیت (ع) هم نپرداخته است. | ||
فهرست الفبایى منابع این نگاشته، غیرفنى و پرخطا افتاده است: مثلاً، اضواء على النفس پیش از ارشاد القلوب (ص 258)، و مجموعه | فهرست الفبایى منابع این نگاشته، غیرفنى و پرخطا افتاده است: مثلاً، اضواء على النفس پیش از ارشاد القلوب (ص 258)، و [[مجموعه ورام: آداب و اخلاق در اسلام|مجموعه ورام]]، پس از [[من لايحضره الفقيه|من لا یحضره الفقیه]] (ص 289) آمده است. دیگر آنکه گاه مطالبى بدون سند به اهلبیت (ع) استناد داده شده است (ص 67، 17 بند آخر، 99-100، 271). نیز برخى از ارقام و آمار یادشده در این کتاب مربوط به سالهاى 1972-1996 م و کمابیش قدیمى است (ص 260-263). | ||
عنوان فصل نخست، اصول تربیت در برنامه اهلبیت (ع) است. در این برنامه، اصولى وجود دارد که مىتوان آنها را به اصول روانشناختى، اصول شخصى، اصول اجتماعى تقسیم نمود (ص 9). اصول روانشناختى این برنامه عبارتاند از: استعداد و آمادگى، تعقل، یادگیرى و انتقال. مراد نویسنده از انتقال، گذر از فعالیت نظرى به فعالیت عملى در تعلیم و تربیت است (ص 17-19)، تلاش و فعالیت، تجربهها. از آنجا که نگارنده، اصل را تعریف نکرده، معلوم نیست به چه اعتبار تجربه را از اصول روانشناختى تربیت شمارده است و عجیب است که وى در شرح این اصل مىگوید: تجربه از عوامل مهم تربیت است (ص 20)! | عنوان فصل نخست، اصول تربیت در برنامه اهلبیت (ع) است. در این برنامه، اصولى وجود دارد که مىتوان آنها را به اصول روانشناختى، اصول شخصى، اصول اجتماعى تقسیم نمود (ص 9). اصول روانشناختى این برنامه عبارتاند از: استعداد و آمادگى، تعقل، یادگیرى و انتقال. مراد نویسنده از انتقال، گذر از فعالیت نظرى به فعالیت عملى در تعلیم و تربیت است (ص 17-19)، تلاش و فعالیت، تجربهها. از آنجا که نگارنده، اصل را تعریف نکرده، معلوم نیست به چه اعتبار تجربه را از اصول روانشناختى تربیت شمارده است و عجیب است که وى در شرح این اصل مىگوید: تجربه از عوامل مهم تربیت است (ص 20)! |