۱۰۲٬۵۲۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنع' به 'ابن ع') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==الأدب و المروءة== | ==الأدب و المروءة== | ||
'''الأدب و المروءة'''، نوشتۀ [[ابن جناح، مروان بن جناح|صالح بن جناح لخمی]] از شاعران و حکیمان قرن دوم یا سوم هجری قمری است.<ref>ر.ک: | '''الأدب و المروءة'''، نوشتۀ [[ابن جناح، مروان بن جناح|صالح بن جناح لخمی]] از شاعران و حکیمان قرن دوم یا سوم هجری قمری است.<ref>ر.ک: ابن عساکر، علی بن حسن، ص ۳۲۵</ref>ابن جناح در این اثر، مبانی اخلاقی فتوت را برجسته میکند و راهکارهایی را در چارچوب پند و اندرز ارائه میدهد. الأدب و المروءه، از روی نسخهای که در سال 1086 هجری قمری نوشته شده، فراهم آمده است و [[دامادی، محمد|سید محمد دامادی]] آن را پژوهش و تصحیح نموده و به فارسی ترجمه کرده و بر آن پاورقی زده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 322</ref> | ||
[[ابن جناح، مروان بن جناح|ابن جناح]] در «الأدب و المروءة» گفتههای خود را با واژه «قال» آغاز کرده<ref>ر.ک: همان، ص 262</ref>و راهکارها و اندرزهایش را در 45 بند ارائه داده است<ref>ر.ک: همان، ص 321</ref>دامادی این بندها را فهرست نکرده است و میتوان آنها را اینگونه نمایه زد: «نیکو نامبردن دیگران، کشتزار بودن دل برای بذرهای زبان، دورویی، آدم بیخبر، داوری نمودن درباره ثروت دیگران، عشق، حالات مردم در تنگدستی و بینیازی، سنجش توانایی در مواجهه با مشکلات، دخالت بیجای نادان در کارها، سرزنشکردن مردمان، شناختن یاران، اهانت به رادمردان، مدارا، تدبیر کار با کمترین هزینه، آمادهسازی طعام، وصف دوست و دشمن، خرد و ادب، ستیزهجویی، حکمت، آداب سخن، خوشرویی و نیکخویی، دروغ، سنجش یاران، نادانی، داوری در باره مردم، پرهیز از ظاهربینی، بازداشتن از زشتی، وصف برادری، دگرگونیهای دنیا، مدارا، پرهیز از درآویختن با قویتر، رویارویی با سختی و آسانی روزگار، مهرورزی، مکانت آدمیان، تفاوتهای مردمان، توجه به سیرۀ پرهیزگاران و عاقبتاندیشی در کار دنیا، خرسندی و بینیازی، نظرخواهی و رایزنی، دوری گزیدن از هواپرستان، سخنچینی، فرازوفرود سخن، تأدیب نفس و رشکبردن» او در بسیاری از اندرزها، نثر کتاب را با شعر خود تزیین کرده است. <ref>ر.ک: همان، ص304-301</ref> | [[ابن جناح، مروان بن جناح|ابن جناح]] در «الأدب و المروءة» گفتههای خود را با واژه «قال» آغاز کرده<ref>ر.ک: همان، ص 262</ref>و راهکارها و اندرزهایش را در 45 بند ارائه داده است<ref>ر.ک: همان، ص 321</ref>دامادی این بندها را فهرست نکرده است و میتوان آنها را اینگونه نمایه زد: «نیکو نامبردن دیگران، کشتزار بودن دل برای بذرهای زبان، دورویی، آدم بیخبر، داوری نمودن درباره ثروت دیگران، عشق، حالات مردم در تنگدستی و بینیازی، سنجش توانایی در مواجهه با مشکلات، دخالت بیجای نادان در کارها، سرزنشکردن مردمان، شناختن یاران، اهانت به رادمردان، مدارا، تدبیر کار با کمترین هزینه، آمادهسازی طعام، وصف دوست و دشمن، خرد و ادب، ستیزهجویی، حکمت، آداب سخن، خوشرویی و نیکخویی، دروغ، سنجش یاران، نادانی، داوری در باره مردم، پرهیز از ظاهربینی، بازداشتن از زشتی، وصف برادری، دگرگونیهای دنیا، مدارا، پرهیز از درآویختن با قویتر، رویارویی با سختی و آسانی روزگار، مهرورزی، مکانت آدمیان، تفاوتهای مردمان، توجه به سیرۀ پرهیزگاران و عاقبتاندیشی در کار دنیا، خرسندی و بینیازی، نظرخواهی و رایزنی، دوری گزیدن از هواپرستان، سخنچینی، فرازوفرود سخن، تأدیب نفس و رشکبردن» او در بسیاری از اندرزها، نثر کتاب را با شعر خود تزیین کرده است. <ref>ر.ک: همان، ص304-301</ref> | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
# پیشگفتار محقق | # پیشگفتار محقق | ||
# متن کتاب. | # متن کتاب. | ||
# | # ابن عساکر، علی بن حسن، «تاریخ مدینة دمشق»، ج۲۳، بیروت، دارالفکر، 1415ق. | ||