۱۱۸٬۶۸۳
ویرایش
النادرات العینیة لعبد الکریم الجیلي، مع شرح النابلسي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۸
، ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
قصیده مزبور، یکی از مهمترین و طولانی‌ترین قصائد صوفیانه، است که شامل بر 534 بیت است. و تنها قصیده تائیه ابن فارض که مشتمل بر 667 بیت است از النادرات، طولانی تر است. <ref> (ر.ک: مقدمه، ص 19) </ref> | قصیده مزبور، یکی از مهمترین و طولانی‌ترین قصائد صوفیانه، است که شامل بر 534 بیت است. و تنها قصیده تائیه ابن فارض که مشتمل بر 667 بیت است از النادرات، طولانی تر است. <ref> (ر.ک: مقدمه، ص 19) </ref> | ||
قصیده در بحر طویل و بر وزن فعولن مفاعلین فعولن مفاعیلن، سروده شده اما تاریخ دقیق این | قصیده در بحر طویل و بر وزن فعولن مفاعلین فعولن مفاعیلن، سروده شده اما تاریخ دقیق این تألیف معلوم نیست. آن چه مسلم است مؤلف این اثر را قبل از سال 805ق به پایان رسانده است. چرا که تألیف آن قبل از کتاب الانسان الکامل، که در سال 805ق نوشته شده، اتفاق افتاده است. <ref> (ر.ک: مقدمه، ص 20) </ref> | ||
قصیده نام‌های مختلفی دارد. مانند: العینیه، النادرات، البوادر الغیبیه و النوادر العینیه (نام ثبت شده در معجم مؤلفین)، النوادر العینیه فی البوادر الغیبیه، النادرات العینیه فی البادرات الغیبیه. <ref> (ر.ک: مقدمه،21) </ref> و از آثار مهم صوفیه است. چون از مهمترین نصوص در باره تفکر صوفیه در عصر زندگی جیلی، است. و خود جیلی آن را قصیده با‌عظمتی می‌داند که روزگار نتوانسته نمونه آن را بیاورد که بتواند مشتمل بر چنین حقایقی باشد. نابلسی، از شارحان این قصیده، آن را گوهری ناشناخته دانسته (گزیده‌ای از شرح وی در انتهای کتاب آمده است) و صاحب منظومه قلائد الدر النفیس آن را قصیده‌ای می‌داند که نمونه آن در هیچ عصری نیامده و عبارات و اشارات از بیان وصف آن عاجزند. <ref> (ر.ک: مقدمه، ص 22) </ref> | قصیده نام‌های مختلفی دارد. مانند: العینیه، النادرات، البوادر الغیبیه و النوادر العینیه (نام ثبت شده در معجم مؤلفین)، النوادر العینیه فی البوادر الغیبیه، النادرات العینیه فی البادرات الغیبیه. <ref> (ر.ک: مقدمه،21) </ref> و از آثار مهم صوفیه است. چون از مهمترین نصوص در باره تفکر صوفیه در عصر زندگی جیلی، است. و خود جیلی آن را قصیده با‌عظمتی می‌داند که روزگار نتوانسته نمونه آن را بیاورد که بتواند مشتمل بر چنین حقایقی باشد. نابلسی، از شارحان این قصیده، آن را گوهری ناشناخته دانسته (گزیده‌ای از شرح وی در انتهای کتاب آمده است) و صاحب منظومه قلائد الدر النفیس آن را قصیده‌ای می‌داند که نمونه آن در هیچ عصری نیامده و عبارات و اشارات از بیان وصف آن عاجزند. <ref> (ر.ک: مقدمه، ص 22) </ref> | ||