۸۷٬۱۶۸
ویرایش
ابن مدبر، ابراهیم بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
پدر آنان محمد (بن عبیدالله) بن مدبر ظاهراً بى‌آنکه شغل مهمى داشته باشد، در حاشیه دستگاه خلافت در ناز و نعمت مى‌زیسته است. خاندان مدبر غالباً مورد عنایت و اعتماد خلفای عباسى بوده‌اند، هرچند که گاه و بیگاه از خشم و زندان آنان نیز بى‌نصیب نمى‌ماندند. | پدر آنان محمد (بن عبیدالله) بن مدبر ظاهراً بى‌آنکه شغل مهمى داشته باشد، در حاشیه دستگاه خلافت در ناز و نعمت مى‌زیسته است. خاندان مدبر غالباً مورد عنایت و اعتماد خلفای عباسى بوده‌اند، هرچند که گاه و بیگاه از خشم و زندان آنان نیز بى‌نصیب نمى‌ماندند. | ||
== در خدمت عباسیان، مناصب== | == در خدمت عباسیان، مناصب== | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۵: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
تنها اثری که علاوه بر شعر، از ابن مدبر به جای مانده « | تنها اثری که علاوه بر شعر، از ابن مدبر به جای مانده «[[الرسالة العذراء فى موازین البلاغة و ادوات الکتابة]]» است که اولین بار ضمن [[رسائل البلغاء]] (قاهره، 1331ق/1913م) و بار دیگر با مقدمه‌ای به زبان فرانسوی به کوشش [[زکى مبارک]] (قاهره، 1350ق/1931م) به چاپ رسیده است. | ||
در انتساب این اثر به ابراهیم باید اندکى تردید کرد. چه، در هیچ‌یک از مآخذ، چنین کتابى به او نسبت داده نشده است. ثانیاً با توجه به مقدمه «الرّساله العذراء»، مؤلف آن را در پاسخ رساله ادیبانه یکى از دانشمندان معاصر خویش نوشته که نظر به شهرت ابن مدبر، قاعدتاً نمى‌بایست مجهول بماند. اما اگر این انتساب را درست بدانیم، ابراهیم بن مدبر نخستین کسى است که کتابى مستقل بر زمینه نثر فنى و اصول و ضوابط آن تألیف کرده است. | در انتساب این اثر به ابراهیم باید اندکى تردید کرد. چه، در هیچ‌یک از مآخذ، چنین کتابى به او نسبت داده نشده است. ثانیاً با توجه به مقدمه «الرّساله العذراء»، مؤلف آن را در پاسخ رساله ادیبانه یکى از دانشمندان معاصر خویش نوشته که نظر به شهرت ابن مدبر، قاعدتاً نمى‌بایست مجهول بماند. اما اگر این انتساب را درست بدانیم، ابراهیم بن مدبر نخستین کسى است که کتابى مستقل بر زمینه نثر فنى و اصول و ضوابط آن تألیف کرده است. <ref>لسانى‌فشارکى، محمدعلى، ج4، ص594-593</ref>. | ||
<ref>لسانى‌فشارکى، محمدعلى، ج4، ص594-593</ref>. | |||
| | ||