پرش به محتوا

مهدوی، سید مصلح‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ نوامبر ۲۰۱۶
جز
جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان'
جز (جایگزینی متن - 'آیت‌الله' به 'آیت‌الله ')
جز (جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان')
خط ۳۲: خط ۳۲:




«سيد مصلح‌الدين مهدوى» فرزند سيد محمد تقى، ملقب به سيد شهاب‌الدين، نحوى اصفهانى از علماى پرهيزگار و اديبى برجسته بود. مادرش دختر علامه فقيد آخوند ملا محمد حسين كرمانى از مدرسان و ائمه جماعت و صاحب مسند قضا بود.
«سيد مصلح‌الدين مهدوى» فرزند سيد محمد تقى، ملقب به سيد شهاب‌الدين، نحوى اصفهانى از علماى پرهيزگار و اديبى برجسته بود. مادرش دختر علامه فقيد آخوند ملا محمد حسين کرمانى از مدرسان و ائمه جماعت و صاحب مسند قضا بود.


مصلح‌الدين در بامداد 15 محرم الحرام سال 1334ق، در يكى از محلات قديمى اصفهان به نام بيدآباد، در خاندانى بزرگوار و اهل علم، به دنيا آمد. وى در شش سالگى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى مادر و برادرانش كه همه اهل علم بودند، تربيت يافت. دوره ابتدايى را در مدارس جديد اقدسيه و گلبهار گذراند.
مصلح‌الدين در بامداد 15 محرم الحرام سال 1334ق، در يكى از محلات قديمى اصفهان به نام بيدآباد، در خاندانى بزرگوار و اهل علم، به دنيا آمد. وى در شش سالگى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى مادر و برادرانش كه همه اهل علم بودند، تربيت يافت. دوره ابتدايى را در مدارس جديد اقدسيه و گلبهار گذراند.


هم‌زمان با تحصيل علوم جديد، شوق يادگيرى علوم اسلامى وى را به مدارس علميه كشانيد. صرف و نحو، معانى، بيان، فقه و اصول را فراگرفت و سيوطى، مغنى و مطول را نزد آقاميرزا محمد على معلم حبيب‌آبادى، مؤلف كتاب گران‌سنگ مكارم‌الآثار، خواند. آشنايى با اين مورخ و دانشمند او را به تاريخ و رجال علاقه‌مند ساخت و سال‌هاى بسيارى از عمر شريف خود را صرف تحقيق در اين باره كرد. از ديگر اساتيد او در آن دوران مى‌توان از آيت‌الله مير سيد حسن مدرسى، مير محمد صادقى، حاج ميرزا محمد باقر امامى، حاج شيخ محمد على كرمانى، شيخ محمد حسن قاضى عسكر، كمال‌الدين خوانسارى در اصفهان، شيخ محمد حسين فاضل تونى و آيت‌الله سيد محمد كاظم عصار در تهران نام برد.
هم‌زمان با تحصيل علوم جديد، شوق يادگيرى علوم اسلامى وى را به مدارس علميه كشانيد. صرف و نحو، معانى، بيان، فقه و اصول را فراگرفت و سيوطى، مغنى و مطول را نزد آقاميرزا محمد على معلم حبيب‌آبادى، مؤلف كتاب گران‌سنگ مكارم‌الآثار، خواند. آشنايى با اين مورخ و دانشمند او را به تاريخ و رجال علاقه‌مند ساخت و سال‌هاى بسيارى از عمر شريف خود را صرف تحقيق در اين باره كرد. از ديگر اساتيد او در آن دوران مى‌توان از آيت‌الله مير سيد حسن مدرسى، مير محمد صادقى، حاج ميرزا محمد باقر امامى، حاج شيخ محمد على کرمانى، شيخ محمد حسن قاضى عسكر، كمال‌الدين خوانسارى در اصفهان، شيخ محمد حسين فاضل تونى و آيت‌الله سيد محمد كاظم عصار در تهران نام برد.


وى بعدها به مدرسه سعدى، كه در آن وقت زير نظر مرحوم محمد تقى خان صدرى اداره مى‌شد، رفت. ناظم اين مدرسه مرحوم سيد على خان نوربخشى آزاد از شعرا و محترمين اصفهان بود. اين مدرسه معلمان بسيار عالى داشت مثل مرحوم ملا محمد هادى كه از هم‌دوره‌اى‌ها و هم‌درسان آيت‌الله ارباب بود.
وى بعدها به مدرسه سعدى، كه در آن وقت زير نظر مرحوم محمد تقى خان صدرى اداره مى‌شد، رفت. ناظم اين مدرسه مرحوم سيد على خان نوربخشى آزاد از شعرا و محترمين اصفهان بود. اين مدرسه معلمان بسيار عالى داشت مثل مرحوم ملا محمد هادى كه از هم‌دوره‌اى‌ها و هم‌درسان آيت‌الله ارباب بود.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش