مبانی تصمیم‌گیری استراتژیک امام خمینی(س): تفاوت میان نسخه‌ها

روش تحقیق مورد نظر در این پژوهش «تحلیل محتوای کمی» است و مسأله اصلی تحقیق نیز عبارت است از: «طراحی و تبیین الگوی تصمیم گیری راهبردی [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و مقایسه آن با برخی از الگوهای تصمیم گیری راهبردی در مدیریت نوین». براساس یافته های علمی این تحقیق، تصمیم‌های راهبردی امام خمینی مبتنی بر تصمیم گیری حکیمانه است. طبق این الگو دو بعد شناخت از موضوع (پایه واقع گرایی) و پایبندی به اصول و مبانی ارزشی (پایه آرمان گرایی و حقیقت گرایی) در نقطه اوج خود قرار دارند؛ از این رو می‌توان چنین استنتاج نمود که [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام خمینی]] در اتخاذ تصمیم‌های راهبردی خویش، یک آرمان گرای واقع بین بوده اند.

تصمیم گیری یک فرآیند رفتاری آگاهانه است که از رفتار و ویژگی-های اجتماعی و شخصی متکی بر ریشه های اعتقادی و ارزشی تأثیر می‌پذیرد و شامل یک انتخاب از میان دو یا چند راه کار، با دیدگاه حرکت به جلو و آینده نگری است، به طوری که بتواند منافع مورد نظر سازمان را تأمین نماید.

'''پروژه های تحقیقاتی انجام شده در سیره مدیریتی امام خمینی:'''

'''امام خمینی و نظارت و کنترل:''' یافته های این تحقیق مؤید آن است که مقوله نظارت و کنترل بیرونی در سیره امام در کنار نظارت و کنترل درونی از جایگاه مهمی برخوردار است. در مقوله نظارت و کنترل درونی از نظر امام، شاخص «کنترل و تسلط بر نفس» دارای شدت بیشتری بوده است.

ا- ترسیم آرمان ها، اهداف و ایده ها؛ 2- هدایت و راهنمایی؛ 3- روشن گری؛ 4- تبیین مصالح، منافع و خواسته های مردم؛ 5- شناسایی و تعریف نهادها جهت حفظ و قوام؛ 6- تقویت یا تأسیس نهادها و هماهنگی و سازمان دهی؛ 7- ارزیابی و کنترل.

'''سیره عملی امام خمینی در اداره امور کشور:''' اصول حاکم بر سیره امام طبق یافته های این پژوهش در هشت محور کلان طبقه بندی شده است.