۸۴٬۲۳۴
ویرایش
در سایه آفتاب: یادها و یادداشتهایی از زندگی امام خمینی(قدس‌سره): تفاوت میان نسخه‌ها
در سایه آفتاب: یادها و یادداشتهایی از زندگی امام خمینی(قدس‌سره) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۹
، ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'ه های' به 'ه‌های'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ه‌های') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
بخش اول کتاب خاطرات [[رحیمیان، محمدحسن|حجت‌الاسلام محمد حسن رحیمیان]] درباره ابتدای آشنایی با [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] است در این فصل می خوانیم که بعد از رحلت مرحوم [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردی]] در فروردین سال 40 نویسنده با تدبیر پدر بزرگوارش با نام [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] به عنوان مرجع و زعیم مسلمانان آشنا می‌شود و در مهر 41 که حدود سیزده سال داشته است برای تحصیل علوم دینی وارد قم می‌شود. | بخش اول کتاب خاطرات [[رحیمیان، محمدحسن|حجت‌الاسلام محمد حسن رحیمیان]] درباره ابتدای آشنایی با [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] است در این فصل می خوانیم که بعد از رحلت مرحوم [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردی]] در فروردین سال 40 نویسنده با تدبیر پدر بزرگوارش با نام [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] به عنوان مرجع و زعیم مسلمانان آشنا می‌شود و در مهر 41 که حدود سیزده سال داشته است برای تحصیل علوم دینی وارد قم می‌شود. | ||
بیان خاطرات اولین روزهای آشنایی و اشتیاق وی برای زیارت امام او را به کوچه پس | بیان خاطرات اولین روزهای آشنایی و اشتیاق وی برای زیارت امام او را به کوچه پس کوچه‌های «یخچال قاضی» می‌کشانده است، خواندنی است. | ||
همیشه خاطرات یاران امام در مورد دستگیری ایشان در پانزدهم خرداد 42 را خوانده و شنیده ایم اما لحظات بازگشت ایشان از حصر و حبس تهران در 16 فروردین 43 را نویسنده به شیوایی بیان کرده است. | همیشه خاطرات یاران امام در مورد دستگیری ایشان در پانزدهم خرداد 42 را خوانده و شنیده ایم اما لحظات بازگشت ایشان از حصر و حبس تهران در 16 فروردین 43 را نویسنده به شیوایی بیان کرده است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
از دیگر نکات مهم این سخنرانی امام این بود که ضمن سرزنش شدید نمایندگان مجلس به خاطر تصویب این قانون ذلت بار فرمودند:.... «آنهایی که رأی دادند خیانت کردند به این مملکت، اینها وکیل نیستند، دنیا بداند اینها وکیل ایران نیستند! اگر هم بودند من عزلشان کردم». | از دیگر نکات مهم این سخنرانی امام این بود که ضمن سرزنش شدید نمایندگان مجلس به خاطر تصویب این قانون ذلت بار فرمودند:.... «آنهایی که رأی دادند خیانت کردند به این مملکت، اینها وکیل نیستند، دنیا بداند اینها وکیل ایران نیستند! اگر هم بودند من عزلشان کردم». | ||
از دیگر بخش های جالب و کم نظیر کتاب حاضر تحت عنوان «عشق متقابل»روایت عشق متقابل مردم و امام راحل است. در این بخش تعداد قابل توجهی از | از دیگر بخش های جالب و کم نظیر کتاب حاضر تحت عنوان «عشق متقابل»روایت عشق متقابل مردم و امام راحل است. در این بخش تعداد قابل توجهی از نامه‌های مردمی به امام و پاسخ های دلنشین امام به تمام این نامه ها آورده شده است. حضرت امام تا آنجا که مربوط به شخص خود و در توانشان بود و در چهارچوب عقل و شرع می گنجید، هیچ گاه در خواست و تقاضای کسی را جواب رد نمی‌دادند. ایشان در خلال برنامه‌های روزانه، کارهای متعددی را نیز در این رابطه انجام می‌دادند. تا آخرین روز قبل از انتقال به بیمارستان، در خرداد 68 و علیرغم کهولت سن و ضعف متزاید و مشاغل زیاد و سنگین مربوط به رهبری جهان اسلام بدون اینکه حتی در یک مورد و یک بار اظهار ملامت و گرفتگی و ناخرسندی کنند، این نوع کارهایی را که به ظاهر بسیار جزئی می‌نمود انجام می دادند. | ||
'''نامه یک خانم خانه‌دار به امام:''' | '''نامه یک خانم خانه‌دار به امام:''' | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
آگاهی، اشراف و جامعیت امام نسبت به امور جاری کشور در فصل هشتم بررسی شده است. [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] برای اطلاع از اوضاع و احوال جاری در داخل و خارج از تمام راه‌های موجود و ممکن استفاده می کردند. به گونه ای که اوال در حد مکن از همه مسائل مهم مطلع شوند، ثانیا اطلاعاتشان نه فقط از یک طریق، بلکه از طرق متعدد و گوناگون باشد که می‌توان آنها را به محرمانه، غیر محرمانه، داخلی، خارجی، دوست و دشمن تقسیم کرد. | آگاهی، اشراف و جامعیت امام نسبت به امور جاری کشور در فصل هشتم بررسی شده است. [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] برای اطلاع از اوضاع و احوال جاری در داخل و خارج از تمام راه‌های موجود و ممکن استفاده می کردند. به گونه ای که اوال در حد مکن از همه مسائل مهم مطلع شوند، ثانیا اطلاعاتشان نه فقط از یک طریق، بلکه از طرق متعدد و گوناگون باشد که می‌توان آنها را به محرمانه، غیر محرمانه، داخلی، خارجی، دوست و دشمن تقسیم کرد. | ||
بخش مهمی از | بخش مهمی از نامه‌هایی که به نام حضرت امام به دفتر می رسید سؤالات شرعی و استفتائات بود. این قبیل نامه ها هر چند روز یک بار به دفتر استفتاء فرستاده می شد. بعد از نوشته شدن پاسخ ها براساس فتاوی حضرت امام، نامه ها و پاسخ ها دوباره به دفتر ارسال می شد [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] آنها را همراه خود به محل مطالعه شان می بردند و بعد از مطالعه مجموع آنها، یکی دو روز بعد مجددا به اتاق کارشان می آوردند تا مهر و ارسال شود. جالب توجه است که با آنکه حضرات آیات اصحاب حوزه استفتا با حدود بیست سال سابقه در انجام این مهم به بالاترین حد تسلط بر مبانی و فتاوی حضرت امام رسیده بودند و پاسخ ها را منطبق با نظرات ایشان مرقوم می کردند با این حال [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] با دقت تمام حتی به ظریف ترین نکات توجه کرده و در برخی موارد که قید یا توضیحی را الزم می دیدند با خط مبارکشان اضافه می کردند. | ||
فصل آخر کتاب روایتی است عاشقانه از روز های آخر عمر پر برکت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] از زبان یکی از یاران صدیق و وفادار ایشان که خواندنش برای هر خواننده ای خالی از لطف نیست.<ref> ر.ک: بی‌نام، ص64-66</ref> | فصل آخر کتاب روایتی است عاشقانه از روز های آخر عمر پر برکت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] از زبان یکی از یاران صدیق و وفادار ایشان که خواندنش برای هر خواننده ای خالی از لطف نیست.<ref> ر.ک: بی‌نام، ص64-66</ref> | ||