بررسی و تحلیل سبک شخصی مولانا در غزلیات شمس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بررسی و تحلیل سبک شخصی مولانا در غزلیات شمس''' تألیف علی حسین‌پورچافی؛این کتاب، در یک مقدمه و چهارفصل، دیون غزلیات مولانا را که بیش از 3200 غزل دارد از سه دیدگاه فکری، زبانی و ادبی مورد تحقیق و بررسی قرار داده است. نگارنده، در این بررسی‌ها کوشيده است، به تفکر، زبان و بیان مولانا نزدیک گردد و از این طریق به عناصر محوری و بنیادی شعر او که سبک او از آن‌ها مایه می‌گیرد، دست یابد و ویژگی‌های سبک شخصی‌اش را کشف و بیان نماید. به این ترتیب مؤلف با استفاده از شواهد فراوان شعری از جای جای دیوان شمس، عناصر فکری، زبانی و ادبی غالب فراگیر و مکرر غزلیات مولانا را توصیف و تحلیل کرده است.

در فصل اول، سبک و سبک شخصی تعریف و پيشينۀ تاریخی آن در ایران بررسي شده است. در فصل دوم، سطح فکری دیوان شمس را مورد مطالمه قرار داده و در نتیجه به شش ویژگی ذیل دست یافته است: شادی‌ گرایی و غم ستیزی؛ عرفان حماسی و حماسۀ عرفانی؛ حقیقت نمایی؛ وحدت وجود؛ مرگ ستایی؛ خاموشی.

در سطح لغوی یا سبک شناسی واژه‌های دیوان شمس: گستردگی واژگان؛ لغات و عبارات عربی؛ واژه‌های تر کی و یونانی؛ استفاده از واژه‌های غیر رسمی و عامیانه؛ واژه‌های برساخته نامستعمل و غیردستوری؛ واژه‌های محوری؛ استعمال اندر به جای در؛ کاف تصغیر، تحقیر،

تحبیب و ترحّم.

مبنای کار در اين تحقیق، مجموعه ده جلدی غزلیات مولانا معروف به دیوان کبیر، تصحیح فروزانفر بوده است. در پایان فهرست منابع و مآخذ قرار دارد.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص391-392</ref>