۱٬۵۹۳
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = ابونصر سجزی، عبیدالله بن سعید بن حاتم بن احمد بن محمد بن حاتم بن علویه بن سهل بن عیسی بن طلحۀ وایلی | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = عبیدالله بن سعید بن حاتم بن احمد بن محمد بن حاتم بن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| اساتید = | | اساتید = | ||
| مشایخ = ابوسلیمان محمد بن محمد بن داوود اصم، ابوعمر محمد بن اسماعیل عنبری، ابوزهیر مسعود بن محمد بن محمد بن حسین لغوی، حاكم نیشابوری، ابویعلی حمزه بن عبدالعزیز مهلبی، ابوالحسن احمد بن ابراهیم بن فراس عَبقسی، ابواحمد فَرَضی، ابوالحسن احمد بن محمد بن الصَلت مُجبِر، ابوعمر ابن مهدی فارسی، علی بن عبدالرحیم سوسی، ابوعبدالرحمان سلمی، عبدالصمد بن ابی جرادۀ حلبی؛ | | مشایخ = ابوسلیمان محمد بن محمد بن داوود اصم، ابوعمر محمد بن اسماعیل عنبری، ابوزهیر مسعود بن محمد بن محمد بن حسین لغوی، حاكم نیشابوری، ابویعلی حمزه بن عبدالعزیز مهلبی، ابوالحسن احمد بن ابراهیم بن فراس عَبقسی، ابواحمد فَرَضی، ابوالحسن احمد بن محمد بن الصَلت مُجبِر، ابوعمر ابن مهدی فارسی، علی بن عبدالرحیم سوسی، ابوعبدالرحمان سلمی، عبدالصمد بن ابی جرادۀ حلبی؛ | ||
| معاصرین = ابوذر هروی؛ | | معاصرین = ابوذر هروی؛ | ||
| شاگردان = | |||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| درجه علمی = محدث، متکلم؛ | | درجه علمی = محدث، متکلم؛ | ||
خط ۹۷: | خط ۹۴: | ||
1- الابانه، | 1- الابانه، | ||
از آثـار او جز رسـالهاش به اهل زبید از الابانه نیز نام بردهاند و این اثر چنانكه خود ابونصر در رسالهاش گفته، در رد گمراهان و در موضوع كلامی خلق قرآن بوده است. | از آثـار او جز رسـالهاش به اهل زبید از الابانه نیز نام بردهاند و این اثر چنانكه خود ابونصر در رسالهاش گفته، در رد گمراهان و در موضوع كلامی خلق قرآن بوده است. | ||
ابن جوزی از آن به الابانه فی الرد علی الرافعین (ظاهراً الزائغین) و ذهبی الابانه الكبرى تعبیر كرده است. به گفتۀ همو موضوع الابانه اقامۀ ادله بر عدم خلق قرآن ودر مجلدی بزرگ بوده كه گواه روشنی بر وسعت دانش ابونصر در علم حدیث بوده است. | ابن جوزی از آن به الابانه فی الرد علی الرافعین (ظاهراً الزائغین) و ذهبی الابانه الكبرى تعبیر كرده است. به گفتۀ همو موضوع الابانه اقامۀ ادله بر عدم خلق قرآن ودر مجلدی بزرگ بوده كه گواه روشنی بر وسعت دانش ابونصر در علم حدیث بوده است. |