عشر رسائل في التفسير و علوم القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالحکیم انیس]]، نوشته است: نویسنده درصدد بیان مقصود از «الصلاة الوسطى» در آیه «حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَ الصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ» (بقره: 238) است و این نظر را تقویت می‌کند که منظور، نماز ظهر است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج2، ص7</ref>. سیوطی برای اثبات نظر خودش به نظر اندیشوران نیز استناد کرده است؛ از جمله اینکه شیخ ولی‌الدین عراقی در [[شرح سنن ابی‌داوود]] گفته است: زید بن ثابت استدلال کرده است: «الصلاة الوسطى»، همان ظهر است؛ زیرا پُرمشکل‌ترین نماز در نزد صحابه، ظهر بود که در اوج گرما باید انجام شود و خدای متعال این آیه را نازل کرد تا تشویق شوند و کوتاهی نکنند<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص7</ref>.

انتساب این رساله به سیوطی، شایدی است<ref>ر.ک: همان، ص202-207</ref>. نویسنده می‌گوید: اندیشیدم و جستجو کردم، دیدم که در قرآن، 17 قرائت شاذّ آمده است و جز در کتاب‌هایی که در اول رساله نام بردم، یادی از آن نشده است و چنین نیست که همه آن قرائت‌ها، دور از معنای اصلی باشد<ref>ر.ک: همان، ص236</ref>. منظور از قرائت شاذِّ نزدیک به معنای اصلی، به‌عنوان مثال: «صراط من أنعمت عليهم» به‌جای «صراط الذين أنعمت عليهم» (حمد: 7) است<ref>ر.ک: همان، ص236-237</ref>.