پرش به محتوا

دیوان کبیر کلیات شمس تبریزی (نسخه قونیه): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''دیوان کبیر کلیات شمس تبریزی (نسخۀ قونیه)''' تألیف [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدین محمد بلخی رومی]] معروف به [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، با توضیحات و فهرست و کشف‌الابیات [[هاشم‌پور سبحانی، توفیق|توفیق ه. سبحانی]]؛ این کتاب، پس از تصحیح استاد [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]]، دومین و آخرین تصحیح منقح و معتبر از دیوان کبیر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست که این هم بر اساس نسخۀ دو جلدی به شماره‌های ۶۸ - ‎۶٩‏ موزۀ قونیه فراهم شده است. نسخۀ قونیه بر اساس گزارش [[هاشم‌پور سبحانی، توفیق|توفیق ه. سبحانی]] در فاصله ماه‌های شوال سال ۷۶۸ و ربیع‌الآخر سال ۷۷۰ هجری قمری، به خط نسخ ممتاز حسن بن عثمان المولوی کتابت شده است و در مجموع ۶۴۸ صفحه دارد و هر صفحه ۳۳ سطر چهار ستونی است.
'''دیوان کبیر کلیات شمس تبریزی (نسخۀ قونیه)''' تألیف [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدین محمد بلخی رومی]] معروف به [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، با توضیحات و فهرست و کشف‌الابیات [[هاشم‌پور سبحانی، توفیق|توفیق هاشم‌پور سبحانی]]؛ این کتاب، پس از تصحیح استاد [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]]، دومین و آخرین تصحیح منقح و معتبر از دیوان کبیر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست که این هم بر اساس نسخۀ دو جلدی به شماره‌های ۶۸ - ‎۶٩‏ موزۀ قونیه فراهم شده است. نسخۀ قونیه بر اساس گزارش [[هاشم‌پور سبحانی، توفیق|توفیق ه. سبحانی]] در فاصله ماه‌های شوال سال ۷۶۸ و ربیع‌الآخر سال ۷۷۰ هجری قمری، به خط نسخ ممتاز حسن بن عثمان المولوی کتابت شده است و در مجموع ۶۴۸ صفحه دارد و هر صفحه ۳۳ سطر چهار ستونی است.


از پنج اثر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، [[مثنوی معنوی]] نسخه‌های خطی فراوان دارد، چنان که [[هاشم‌پور سبحانی، توفیق|سبحانی]] در مقاله‌ای 208 نسخۀ آن را از کهن‌ترین نسخه تا پایان سدۀ نهم هجری، معرفی کرده است. طبعاً بعد از تاریخ ٩۰۰ق.‏ نسخه‌های بیشتری از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] فراهم آمده است. اما دیوان کبیر نسخه‌های معدودتری دارد. در فهرست نسخه‌های خطی فارسی اثر [[منزوی، احمد|احمد منزوی]]، ۷۴ نسخه معرفی شده است. مصحح می‌گوید نسخۀ قونیه که مبنای این چاپ قرار داشته، کاتب آن به نسخه‌ای که مبنای استنساخ وی بوده اشاره‌ای نکرده است. وی احتمال می‌دهد که آن نسخه اصیل که شاید نظیر نسخۀ مورخ ۶۷۷ هجری مثنوی بوده، در آتش سوزی سال ۱۹۰۲ مبلادی که در مولوی خانه افیون (قره حصار) به وقوع پیوسته از میان رفته است. وی همچنین می‌نویسد که نسخۀ موجود در قونیه (۶۸ -۶۹) بی‌تردید و به ادلۀ زیر از معتبرترین نُسخ باقی‌مانده از دیوان کبیراست: مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]] این نسخه را کامل‌ترین نسخه دانسته و در تصحیح دیوان کبیر مبنای کار قرار داده است؛ مرحوم [[گولپینارلی، عبدالباقی|گولپینارلی]] که یکی از برجسته‌ترین مولوی شناسان و نسخه شناسان بوده، دیوان کبیر را به استناد همین نسخه به ترکی برگردانده است؛ [[نوید اوغوز ارگین]]، همین کتاب را از روی ترجمۀ ترکی [[گولپینارلی، عبدالباقی|گولپینارلی]] در ۲۶ مجلد کم حجم به انگلیسی ترجمه و چاپ کرده است.
از پنج اثر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، [[مثنوی معنوی]] نسخه‌های خطی فراوان دارد، چنان که [[هاشم‌پور سبحانی، توفیق|سبحانی]] در مقاله‌ای 208 نسخۀ آن را از کهن‌ترین نسخه تا پایان سدۀ نهم هجری، معرفی کرده است. طبعاً بعد از تاریخ ٩۰۰ق.‏ نسخه‌های بیشتری از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] فراهم آمده است. اما دیوان کبیر نسخه‌های معدودتری دارد. در فهرست نسخه‌های خطی فارسی اثر [[منزوی، احمد|احمد منزوی]]، ۷۴ نسخه معرفی شده است. مصحح می‌گوید نسخۀ قونیه که مبنای این چاپ قرار داشته، کاتب آن به نسخه‌ای که مبنای استنساخ وی بوده اشاره‌ای نکرده است. وی احتمال می‌دهد که آن نسخه اصیل که شاید نظیر نسخۀ مورخ ۶۷۷ هجری مثنوی بوده، در آتش سوزی سال ۱۹۰۲ مبلادی که در مولوی خانه افیون (قره حصار) به وقوع پیوسته از میان رفته است. وی همچنین می‌نویسد که نسخۀ موجود در قونیه (۶۸ -۶۹) بی‌تردید و به ادلۀ زیر از معتبرترین نُسخ باقی‌مانده از دیوان کبیراست: مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]] این نسخه را کامل‌ترین نسخه دانسته و در تصحیح دیوان کبیر مبنای کار قرار داده است؛ مرحوم [[گولپینارلی، عبدالباقی|گولپینارلی]] که یکی از برجسته‌ترین مولوی شناسان و نسخه شناسان بوده، دیوان کبیر را به استناد همین نسخه به ترکی برگردانده است؛ [[نوید اوغوز ارگین]]، همین کتاب را از روی ترجمۀ ترکی [[گولپینارلی، عبدالباقی|گولپینارلی]] در ۲۶ مجلد کم حجم به انگلیسی ترجمه و چاپ کرده است.
۱٬۱۲۴

ویرایش