۱۰۵٬۲۰۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''،' به ''''،') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' گنجینه مغان'''، نوشته جیمزهوپ مولتون شرقشناس و ایرانشناس برجسته انگلیسی است که در آن به بحث و بررسی درباره آیین زرتشت پرداخته است. تیمور قادری کتاب را به فارسی برگردانده است. | ''' گنجینه مغان'''، نوشته [[مولتون، جیمزهوپ|جیمزهوپ مولتون]] شرقشناس و ایرانشناس برجسته انگلیسی است که در آن به بحث و بررسی درباره آیین زرتشت پرداخته است. [[قادری، تیمور|تیمور قادری]] کتاب را به فارسی برگردانده است. | ||
نویسنده در اثر خود، آموزههای زرتشت، دوران پس از آن و اوستای متأخر را به عنوان سه موضوع اصلی، مورد توجه قرار داده است. وی کتاب را به شیوه تحلیلی و در یازده فصل به نگارش درآورده است. فصل نخست، دربردارنده نگاه کلی درباره آیین زرتشت میباشد و نویسنده در آن، از اوستا و زبان اوستایی و مهمترین بخش اوستا (گاهان) و اوستای متأخر سخن به میان آورده و بر آن است که طبیعت پرسش پس از مرگ زرتشت، در اوستای متأخر، از تغییرهای مغان بوده است | نویسنده در اثر خود، آموزههای زرتشت، دوران پس از آن و اوستای متأخر را به عنوان سه موضوع اصلی، مورد توجه قرار داده است. وی کتاب را به شیوه تحلیلی و در یازده فصل به نگارش درآورده است. فصل نخست، دربردارنده نگاه کلی درباره آیین زرتشت میباشد و نویسنده در آن، از اوستا و زبان اوستایی و مهمترین بخش اوستا (گاهان) و اوستای متأخر سخن به میان آورده و بر آن است که طبیعت پرسش پس از مرگ زرتشت، در اوستای متأخر، از تغییرهای مغان بوده است. | ||
در پنجمین فصل، با انتساب اوستای متأخر به مغان، آموزههای آنها با گاهان سنجیده شده است. بررسی جامعه مغان (موبدان) و وظایف آنها و همچنین تحقیقی در اصطلاحهای آیینهای دینی پارسیان هند، محتوای فصلهای نهم و دهم را تشکیل میدهد. آخرین فصل کتاب، به تحلیلی درباره پارسایی ایرانیان اختصاص دارد<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص259</ref>. | در این فصل، مهمترین آموزه زرتشت در گاهان، یعنی پیروی از اشه و دوری از دروج و باورهای مرتبط با آن، شرح و بسط داده شده است. | ||
نویسنده در فصل سوم، تحولاتی را که پس از زرتشت در دین او بهویژه به واسطه مغان بهوجود آمده، بررسی میکند. | |||
در چهارمین فصل، نشان داده شده که چگونه مغان، عقاید دیگر اقوام را با باورهای زرتشتی آمیختند و سبب التقاط در این آیین شدند. | |||
در پنجمین فصل، با انتساب اوستای متأخر به مغان، آموزههای آنها با گاهان سنجیده شده است. | |||
بررسی جامعه مغان (موبدان) و وظایف آنها و همچنین تحقیقی در اصطلاحهای آیینهای دینی پارسیان هند، محتوای فصلهای نهم و دهم را تشکیل میدهد. آخرین فصل کتاب، به تحلیلی درباره پارسایی ایرانیان اختصاص دارد<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص259</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== |