البر و الصلة: تفاوت میان نسخه‌ها

البر و الصلة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۶

۲۵۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۸۵٬۴۹۵

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 | پیش از =
 }}
-'''كتاب البر و الصلة'''، اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری است که در دانش‌های گوناگون زمانه خود چیره‌دست بوده است. این کتاب نمودی از دو فرهنگ «نیکومنشی» و «پی‌جویی از خویشاوندان» در سنت نبوی(ص) است که ابن جوزی بحث فراگیرانه‌ای را با بهره‌گیری از احادیث و آثار روایی دیگر در این باب انجام داده است. این کتاب با پژوهش، پاورقی‌ها و مقدمه «عادل عبدالموجود» و «علی معوض» عرضه شده است.
+'''كتاب البر و الصلة'''، اثر [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى]] (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری است که در دانش‌های گوناگون زمانه خود چیره‌دست بوده است. این کتاب نمودی از دو فرهنگ «نیکومنشی» و «پی‌جویی از خویشاوندان» در سنت نبوی(ص) است که [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] بحث فراگیرانه‌ای را با بهره‌گیری از احادیث و آثار روایی دیگر در این باب انجام داده است. این کتاب با پژوهش، پاورقی‌ها و مقدمه «[[ع‍ب‍دال‍م‍وج‍ود، ع‍ادل‌|عادل عبدالموجود]]» و «[[معوض، علی محمد|علی معوض]]» عرضه شده است.
-ابن جوزی انگیزه‌اش را از نوشتن این کتاب، اموری مانند بی‌توجهی فرزندان به امور پدر و مادر و گاه، بی‌ادبی به آنان برشمرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص35</ref>‏. او مجموعه گفتارش را در پنجاه‌وچهار باب تنظیم کرده است که با «المعقول في بر الوالدين و صلة الرحم» آغاز می‌شود و با باب‌هایی مانند «گناه عقوق پدر و مادر و پاداش انفاق بر آن‌ها»، «پاداش آزاد‌ نمودن بردگان» و «سرپرستی یتیمان» و مانند آن ادامه می‌یابد. پایان‌بخش کتاب نیز، این باب است: «کسانی که در این سرا نیکو‌منشند، در سرای دیگر نیز نیکومنشانه می‌زی‌اند». شیوه ابن جوزی در استشهاد به احادیث، این‌گونه است که سلسله سند هر حدیث را در آغاز آن درج می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص28</ref>‏.
+[[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] انگیزه‌اش را از نوشتن این کتاب، اموری مانند بی‌توجهی فرزندان به امور پدر و مادر و گاه، بی‌ادبی به آنان برشمرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص35</ref>‏. او مجموعه گفتارش را در پنجاه‌وچهار باب تنظیم کرده است که با «[[المعقول في بر الوالدين و صلة الرحم]]» آغاز می‌شود و با باب‌هایی مانند «گناه عقوق پدر و مادر و پاداش انفاق بر آن‌ها»، «پاداش آزاد‌ نمودن بردگان» و «سرپرستی یتیمان» و مانند آن ادامه می‌یابد. پایان‌بخش کتاب نیز، این باب است: «کسانی که در این سرا نیکو‌منشند، در سرای دیگر نیز نیکومنشانه می‌زی‌اند». شیوه ابن جوزی در استشهاد به احادیث، این‌گونه است که سلسله سند هر حدیث را در آغاز آن درج می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص28</ref>‏.
 محققان در آغاز، بحث کوتاهی درباره «بر» و «صله» انجام داده‌اند و شرح حالی از ابن جوزی نوشته و آثار او را برشمرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص27-5</ref>. آنان نشانی احادیث کتاب را در پاورقی‌هاشان آورده‌اند‏ و درباره برخی عبارت‌های متن توضیحاتی افزوده‌اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref>. ‏همچنین، فهرست‌هایی از آیه‌ها، حدیث‌ها، آثار، مسندها، قافیه‌ها، قبیله‌ها، شهرها و موضوع‌ها را در پایان کتاب فراهم آورده‌اند.