۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
پرستشگاه زرتشتیان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
کتاب با روش توصیفی و با استناد به روایت‌ها و کتاب‌های گوناگون نویسندگان گذشته و حال، گردآوری شده و روی‌هم‌رفته، بخشی از تاریخ کیش زرتشتیان پس از برافتادن دولت ساسانی و هجوم تازیان و دوران اسلامی را دربرمی‌گیرد. همچنین فاقد فصل‌بندی خاصی است. مؤلف ابتدا اهمیت آتش و آتشکده در دین زرتشتی و چگونگی پیدایی آن را تا دوران ساسانی در مناطق مختلف ایران و جهان از نظر می‌گذراند. سپس به تفکیک به معرفی تک‌تک آتشکده‌هایی می‌پردازد که گوشه و کنار ایران در شهرهای مختلف این سرزمین وجود داشته‌اند. | کتاب با روش توصیفی و با استناد به روایت‌ها و کتاب‌های گوناگون نویسندگان گذشته و حال، گردآوری شده و روی‌هم‌رفته، بخشی از تاریخ کیش زرتشتیان پس از برافتادن دولت ساسانی و هجوم تازیان و دوران اسلامی را دربرمی‌گیرد. همچنین فاقد فصل‌بندی خاصی است. مؤلف ابتدا اهمیت آتش و آتشکده در دین زرتشتی و چگونگی پیدایی آن را تا دوران ساسانی در مناطق مختلف ایران و جهان از نظر می‌گذراند. سپس به تفکیک به معرفی تک‌تک آتشکده‌هایی می‌پردازد که گوشه و کنار ایران در شهرهای مختلف این سرزمین وجود داشته‌اند. | ||
معرفی مهم‌ترین آتش‌ها در ایران و هندوستان و همچنین ذکر آرامگاه‌ها، دخمه‌ها، پذیرشگاه‌ها، انجمن‌ها و آموزگاه‌های پارسیان در هند و ایران و پاکستان، و برخی از کشورهای دیگر مانند عربستان، چین، برمه، آفریقا، لندن و... بخش مفصلی از کتاب را تشکیل می‌دهد. در پایان، رسم ستایش آتش در میان ملت‌های مختلف از جمله رومیان، یونانیان، بلغارها، سرخ‌پوستان آمریکا و ... به اختصار بررسی شده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص310</ref>. | معرفی مهم‌ترین آتش‌ها در ایران و هندوستان و همچنین ذکر آرامگاه‌ها، دخمه‌ها، پذیرشگاه‌ها، انجمن‌ها و آموزگاه‌های پارسیان در هند و ایران و پاکستان، و برخی از کشورهای دیگر مانند عربستان، چین، برمه، آفریقا، لندن و... بخش مفصلی از کتاب را تشکیل می‌دهد. در پایان، رسم ستایش آتش در میان ملت‌های مختلف از جمله رومیان، یونانیان، بلغارها، سرخ‌پوستان آمریکا و... به اختصار بررسی شده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص310</ref>. | ||