۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نشر المحاسن الغالية في فضايل مشايخ الصوفية أصحاب المقامات العالية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۰۱
، ۵ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'ابن جوزى' به 'ابن جوزى'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن جوزى' به 'ابن جوزى') |
||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
مؤلف، در فصل چهارم، بحث خود را چنين شروع كرده كه بىترديد، كرامت، در زمان صحابه واقع شده و كثرت داشته و بعد از آنان نيز بيشتر محقق شده است. سپس افرادى از صحابه را نام مىبرد كه توسط آنان كرامت صورت پذيرفته است؛ افرادى از قبيل ابوبكر، عمر، على(ع)، سعد، سعيد، عبد الله بن عمر، سلمان، ابودرداء و... | مؤلف، در فصل چهارم، بحث خود را چنين شروع كرده كه بىترديد، كرامت، در زمان صحابه واقع شده و كثرت داشته و بعد از آنان نيز بيشتر محقق شده است. سپس افرادى از صحابه را نام مىبرد كه توسط آنان كرامت صورت پذيرفته است؛ افرادى از قبيل ابوبكر، عمر، على(ع)، سعد، سعيد، عبد الله بن عمر، سلمان، ابودرداء و... | ||
وى معتزله را از جمله گروههايى مىشمرد كه كرامت را از اولياى الهى، غير ممكن مىدانند؛ حتى از برخى افراد كه منتسب به اهل تسنن هستند، تعجب مىكند كه چرا آنها كرامت را در حق اوليا، جايز نمىدانند. وى ابن جوزى را نام برده كه در كتابى به نام «تلبيس ابليس»، در باره شيوخ صوفيه و طريقت آنها سخن گفته و آنان را دچار حيلههاى شيطانى دانسته؛ درحالىكه خود وى نادانسته در سخن و اعتقاد مزبور، دچار امر يادشده گرديده است. | وى معتزله را از جمله گروههايى مىشمرد كه كرامت را از اولياى الهى، غير ممكن مىدانند؛ حتى از برخى افراد كه منتسب به اهل تسنن هستند، تعجب مىكند كه چرا آنها كرامت را در حق اوليا، جايز نمىدانند. وى [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] را نام برده كه در كتابى به نام «تلبيس ابليس»، در باره شيوخ صوفيه و طريقت آنها سخن گفته و آنان را دچار حيلههاى شيطانى دانسته؛ درحالىكه خود وى نادانسته در سخن و اعتقاد مزبور، دچار امر يادشده گرديده است. | ||
در فصل پنجم، كثرت ظهور كرامت و اشتهار آن را بعد از زمان صحابه بيان مىكند و از قول احمد بن حنبل دليل مىآورد كه وجود كرامت بعد از زمان صحابه، بيشتر مورد نياز است، زيرا صحابه در محضر رسول خدا بودند و ايمان آنها قوى بود و نيازى به چيزى كه ايمانشان را قوى كند نداشتند، اما غير آنها چون ايمانشان ضعيف است و به حد ايمان صحابه نمىرسد، براى تقويت ايمان، نياز به ديدن كرامت دارند. | در فصل پنجم، كثرت ظهور كرامت و اشتهار آن را بعد از زمان صحابه بيان مىكند و از قول احمد بن حنبل دليل مىآورد كه وجود كرامت بعد از زمان صحابه، بيشتر مورد نياز است، زيرا صحابه در محضر رسول خدا بودند و ايمان آنها قوى بود و نيازى به چيزى كه ايمانشان را قوى كند نداشتند، اما غير آنها چون ايمانشان ضعيف است و به حد ايمان صحابه نمىرسد، براى تقويت ايمان، نياز به ديدن كرامت دارند. | ||