۱۰۶٬۳۶۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' سرشت و سیرت ایرانیان باستان '''، تألیف عبدالعظیم | ''' سرشت و سیرت ایرانیان باستان '''، تألیف [[رضایی، عبدالعظیم|عبدالعظیم رضایی]]، دربرگیرنده گفتاری چند در سرشت دینی و اخلاقی مردم ایران باستان بر بنیاد آموزههای کیش زرتشتی است. | ||
نویسنده، با روش توصیفی و با استناد به متون اوستایی و آثار محققان، کتاب خود را در هجده بخش به نگارش درآورده است. اشاره به شش امشاسپند به عنوان صفات مینوی اهورهمزدا و استفادههایی که مردم میتوانند از آنها ببرند، موضوع بخش نخست است. مؤلف در بخشهای دوم تا پنجم، تأثیر آموزههای اوستایی را در اخلاقیات، چگونگی آموزش و پرورش در میان ایرانیان باستان و خداپرستی و راستی را در بین آنها بررسی کرده است. نگاهی به آموزههای زرتشت در اخلاق و دین براساس بخشهای مختلف اوستا، موعودگرایی در کیش زرتشتی، و رواج جشن میان ایرانیان و بررسی نظر مورخان یونانی و رومی درباره باورهای ایرانیان باستان، موضوع بخشهای ششم تا نهم را تشکیل میدهد. | نویسنده، با روش توصیفی و با استناد به متون اوستایی و آثار محققان، کتاب خود را در هجده بخش به نگارش درآورده است. اشاره به شش امشاسپند به عنوان صفات مینوی اهورهمزدا و استفادههایی که مردم میتوانند از آنها ببرند، موضوع بخش نخست است. مؤلف در بخشهای دوم تا پنجم، تأثیر آموزههای اوستایی را در اخلاقیات، چگونگی آموزش و پرورش در میان ایرانیان باستان و خداپرستی و راستی را در بین آنها بررسی کرده است. نگاهی به آموزههای زرتشت در اخلاق و دین براساس بخشهای مختلف اوستا، موعودگرایی در کیش زرتشتی، و رواج جشن میان ایرانیان و بررسی نظر مورخان یونانی و رومی درباره باورهای ایرانیان باستان، موضوع بخشهای ششم تا نهم را تشکیل میدهد. |