۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
ابن شنظیر، ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن حسین (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۷
، ۳۰ اوت ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'یـ' به 'ی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==تدریس== | ==تدریس== | ||
سپس به طلیطله وطن خود بازگشت و در آنجا اقامت کرد و به نشر حدیث پرداخت. او و دوستش ابـن میمون در | سپس به طلیطله وطن خود بازگشت و در آنجا اقامت کرد و به نشر حدیث پرداخت. او و دوستش ابـن میمون در مسجد جامع طلیطله حلقـۀ درسـی تشکیل دادند، چنانکه از اطراف و اکناف طالبان علم نزد آنان میآمدند. | ||
ابن شنظیر مردی زاهد بود که بسیار روزه میگرفت و تلاوت قرآن میکرد. او اهمیت بسیاری به جمع آوری حدیث و بحث و اجتهاد در آن میداد و به طرق مختلف حدیث آگاهی داشت. در حلقۀ درس مردی موقر و با هیبت بود، چنانکه در حضور او جز سخن از علم و حدیث سخنی دیگر، خاصه در امور دنیوی به میان نمیآمد. او مخالف با اهل بدعت بود. | ابن شنظیر مردی زاهد بود که بسیار روزه میگرفت و تلاوت قرآن میکرد. او اهمیت بسیاری به جمع آوری حدیث و بحث و اجتهاد در آن میداد و به طرق مختلف حدیث آگاهی داشت. در حلقۀ درس مردی موقر و با هیبت بود، چنانکه در حضور او جز سخن از علم و حدیث سخنی دیگر، خاصه در امور دنیوی به میان نمیآمد. او مخالف با اهل بدعت بود. | ||