۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''منشور علوی در فرمان به مالک اشتر نخعی''' تألیف [[اجرایی، عبدالستار|عبدالستار اجرایی]] کتاب حاضر، شرح فرمانهای علی(ع) به مالک اشتر و دیگر کارگزاران حکومتی است. | '''منشور علوی در فرمان به مالک اشتر نخعی''' تألیف [[اجرایی، عبدالستار|عبدالستار اجرایی]] کتاب حاضر، شرح فرمانهای [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] به مالک اشتر و دیگر کارگزاران حکومتی است. | ||
نویسنده با استناد به آیات، روایات و حکایتهای آموزنده و توجه به رخدادهای سیاسی روز، ابتدا ضمن معرفی شخصیت امیرمؤمنان(ع) و مالک اشتر به بررسی عهدنامه امام علی(ع) به مالک پرداخته و پس از آنکه فراز به فراز این منشور تاریخی را ترجمه و تفسیر کرده، به اهمیت این دستورات برای سیاستمداران و حکومتداران تأکید ورزیده و آن را الگویی برای تمامی نسلها و همه عصرها دانسته است. | نویسنده با استناد به آیات، روایات و حکایتهای آموزنده و توجه به رخدادهای سیاسی روز، ابتدا ضمن معرفی شخصیت [[امام علی علیهالسلام|امیرمؤمنان(ع)]] و مالک اشتر به بررسی عهدنامه [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] به مالک پرداخته و پس از آنکه فراز به فراز این منشور تاریخی را ترجمه و تفسیر کرده، به اهمیت این دستورات برای سیاستمداران و حکومتداران تأکید ورزیده و آن را الگویی برای تمامی نسلها و همه عصرها دانسته است. | ||
در این منشور، امام علی(ع) کارگزاران خود را به تقوا، اصلاح و آبادانی جامعه و کشور و مدارا با مردم توصیه مینماید و در هر بخشی، وظایف قضات، کارمندان مالیات، صنعتگران، کاتبان دیوان و لشکریان را گوشزد میکند. محور اساسی این منشور و عهدنامه، وظایف سنگین متولیان حکومت است؛ وظایفی که برخی از آنها مانند تقوا و دوری از اخلاق رذیله، به روحیات و خصوصیات فردی حاکم باز میگردد و برخی دیگر، مانند انصاف، پرهیز از خون ریزی، ارتباط با مردم، مشاوره با اهل فن و ارتباط با کارگزاران و زیردستان، به شیوه مردم داری وی مربوط میشود.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص360</ref> | در این منشور، [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] کارگزاران خود را به تقوا، اصلاح و آبادانی جامعه و کشور و مدارا با مردم توصیه مینماید و در هر بخشی، وظایف قضات، کارمندان مالیات، صنعتگران، کاتبان دیوان و لشکریان را گوشزد میکند. محور اساسی این منشور و عهدنامه، وظایف سنگین متولیان حکومت است؛ وظایفی که برخی از آنها مانند تقوا و دوری از اخلاق رذیله، به روحیات و خصوصیات فردی حاکم باز میگردد و برخی دیگر، مانند انصاف، پرهیز از خون ریزی، ارتباط با مردم، مشاوره با اهل فن و ارتباط با کارگزاران و زیردستان، به شیوه مردم داری وی مربوط میشود.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص360</ref> | ||