۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR55304J1.jpg | عنوان = امام حسین (ع) الگوی زندگی | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = احمدی، حبیبالله (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /الف3الف8 41/4 BP | موضوع =حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. |ناشر |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''امام حسین(ع) الگوی زندگی'''، تألیف حبیبالله احمدی (متولد 1336ش)، تلاشی است در تبیین سیره، فضایل و موضعگیریهای اجتماعی امام حسین(ع) و معرفی آن حضرت بهعنوان الگو به نسل امروز است. | '''امام حسین(ع) الگوی زندگی'''، تألیف [[احمدی، حبیبالله|حبیبالله احمدی]] (متولد 1336ش)، تلاشی است در تبیین سیره، فضایل و موضعگیریهای اجتماعی امام حسین(ع) و معرفی آن حضرت بهعنوان الگو به نسل امروز است. | ||
این نوشتار در پیشگفتار و سه بخش تنظیم شده است؛ بخش نخست، سیرى در زندگى امام حسین(ع)، شرح حال او از تولد و نامگذاری و پرورش در دامان علی(ع) و فاطمه(س) تا ازدواج و فرزندان آن حضرت و پاسخ به برخی شبهات مطرحشده است. شواهد تاریخی چهار پسر و دو دختر برای امام حسین(ع) ثبت نمودهاند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص37</ref>. در انتهای این بخش، داستان همسری شهربانو با استناد به منابع مختلف بادقت از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص47-38</ref>. | این نوشتار در پیشگفتار و سه بخش تنظیم شده است؛ بخش نخست، سیرى در زندگى امام حسین(ع)، شرح حال او از تولد و نامگذاری و پرورش در دامان [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] و فاطمه(س) تا ازدواج و فرزندان آن حضرت و پاسخ به برخی شبهات مطرحشده است. شواهد تاریخی چهار پسر و دو دختر برای امام حسین(ع) ثبت نمودهاند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص37</ref>. در انتهای این بخش، داستان همسری شهربانو با استناد به منابع مختلف بادقت از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص47-38</ref>. | ||
در بخش دوم، برخى فضایل امام حسین(ع) مورد | در بخش دوم، برخى فضایل امام حسین(ع) مورد بررسى قرار گرفته است. مهمترین فضیلت آن است که پس از آنکه رسولالله(ص) در حدیث ثقلین عترت خویش را عدل و همتای قرآن معرفی نمودند، از آن حضرت سؤال شد منظور از عترت چه کسانی میباشند، فرمودند: منظور من حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین است که نهمین آنها مهدی است. با این بیان حسین(ع) همتای قرآن است<ref>ر.ک: همان، ص55</ref>. | ||
در بخش سوم که انگیزه اصلى نوشتار را شکل مىدهد، به موضعگیرىهاى امام در برابر جریانهاى اجتماعى پرداخته شده است. نویسنده، این کلام را که موضعگیریهای امامان به صفات و خصوصیات خود آنان بازگشت دارد، سخنی بیپایه میداند و معتقد است خاستگاه این تفاوتها به ظرفیتها و شرایط متفاوت جریانهای اجتماعی هر زمان بازگشت دارد؛ بهگونهای که امام حسین(ع) در زمان امام حسن(ع) همان موضعگیری امام حسن را دارد و امام حسن نیز اگر در شرایط امام حسین زندگی مینمود، همان موضعگیری امام حسین(ع) را پیش میگرفت. اینکه برخی مینگارند امام حسین(ع) صلح را برنمیتابید و به امام حسن انتقاد مینمود که چرا با معاویه مصالحه نموده است، سخنی بیپایه و بیاساس و ناشی از شناخت صحیح نداشتن از ویژگیهای امامان است<ref>ر.ک: همان، ص78-77</ref>. در ادامه این فصل، نهضت شکوهمند امام حسین(ع) در سه محور زمینهها، انگیزهها و نتیجهها مورد مداقه قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص80-79</ref>. | در بخش سوم که انگیزه اصلى نوشتار را شکل مىدهد، به موضعگیرىهاى امام در برابر جریانهاى اجتماعى پرداخته شده است. نویسنده، این کلام را که موضعگیریهای امامان به صفات و خصوصیات خود آنان بازگشت دارد، سخنی بیپایه میداند و معتقد است خاستگاه این تفاوتها به ظرفیتها و شرایط متفاوت جریانهای اجتماعی هر زمان بازگشت دارد؛ بهگونهای که امام حسین(ع) در زمان امام حسن(ع) همان موضعگیری امام حسن را دارد و امام حسن نیز اگر در شرایط امام حسین زندگی مینمود، همان موضعگیری امام حسین(ع) را پیش میگرفت. اینکه برخی مینگارند امام حسین(ع) صلح را برنمیتابید و به امام حسن(ع) انتقاد مینمود که چرا با معاویه مصالحه نموده است، سخنی بیپایه و بیاساس و ناشی از شناخت صحیح نداشتن از ویژگیهای امامان است<ref>ر.ک: همان، ص78-77</ref>. در ادامه این فصل، نهضت شکوهمند امام حسین(ع) در سه محور زمینهها، انگیزهها و نتیجهها مورد مداقه قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص80-79</ref>. | ||
مباحثی چون فضیلت گریه بر حسین(ع)، ثواب زیارت آن حضرت، نهضتهای پس از عاشورا و فرازهایی از زیارت امام حسین(ع) پایانبخش کتاب است. | مباحثی چون فضیلت گریه بر حسین(ع)، ثواب زیارت آن حضرت، نهضتهای پس از عاشورا و فرازهایی از زیارت امام حسین(ع) پایانبخش کتاب است. |