پرش به محتوا

منظومه یادگار زریر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' '''،' به ''''،'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ')
جز (جایگزینی متن - ' '''،' به ''''،')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}
}}


''' منظومه یادگار زریر '''، به کوششی [[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]]، جزو متون حماسی ایران باستان محسوب می‌شود و به باور برخی محققان، منظومه‌ای بوده که درباره جنگ میان ایرانیان و تورانیان بر سر آیین زرتشت سروده شده است.  
''' منظومه یادگار زریر'''، به کوششی [[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]]، جزو متون حماسی ایران باستان محسوب می‌شود و به باور برخی محققان، منظومه‌ای بوده که درباره جنگ میان ایرانیان و تورانیان بر سر آیین زرتشت سروده شده است.  


درباره نویسنده آن چیزی دانسته نیست، اما شاید در قرن ششم میلادی از روی یک متن قدیمی نگاشته و مدون گردیده است. اصل آن نیز بر پایه یکی از بخش‌های اوستا به‌ویژه بعضی از قطعات گم‌شده یشت‌ها یا روایت‌های شفاهی مشرق ایران بوده است. کتاب درباره جنگ گشتاسب  و ارجاسب بر سر آیین زرتشت و جنگجویی و هنرنمایی زریر و پسرش بستور و همچنین پهلوانی اسفندیار، پسر گشتاسب و شکست ارجاسب و گریختن او به توران است. نیز از نظر ساختار مشتمل است بر مقدمه برگرداننده که در آن مطالب عالمانه‌ای در معرفی یادگار زریر و متن برگردان فارسی آمده است. شایان یادآوری است که مترجم در پاورقی، اصطلاح‌ها و نکته‌هایی را که نیازمند توضیح می‌دانسته، آورده که برای فهم مطالب اهمیت دارد.<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص121</ref>.
درباره نویسنده آن چیزی دانسته نیست، اما شاید در قرن ششم میلادی از روی یک متن قدیمی نگاشته و مدون گردیده است. اصل آن نیز بر پایه یکی از بخش‌های اوستا به‌ویژه بعضی از قطعات گم‌شده یشت‌ها یا روایت‌های شفاهی مشرق ایران بوده است. کتاب درباره جنگ گشتاسب  و ارجاسب بر سر آیین زرتشت و جنگجویی و هنرنمایی زریر و پسرش بستور و همچنین پهلوانی اسفندیار، پسر گشتاسب و شکست ارجاسب و گریختن او به توران است. نیز از نظر ساختار مشتمل است بر مقدمه برگرداننده که در آن مطالب عالمانه‌ای در معرفی یادگار زریر و متن برگردان فارسی آمده است. شایان یادآوری است که مترجم در پاورقی، اصطلاح‌ها و نکته‌هایی را که نیازمند توضیح می‌دانسته، آورده که برای فهم مطالب اهمیت دارد.<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص121</ref>.