پرش به محتوا

مسند الإمام المجتبی أبي‌محمد الحسن بن علي عليهماالسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:


مؤلف، آدرس هر خبر را در پاورقى آورده مگر در مسند الامام الصادق‌ عليه‌السلام كه شيوه جديدى اتخاذ كرده و در پايان هر باب به صورت كلى منابع خود را ذكر كرده است.
مؤلف، آدرس هر خبر را در پاورقى آورده مگر در مسند الامام الصادق‌ عليه‌السلام كه شيوه جديدى اتخاذ كرده و در پايان هر باب به صورت كلى منابع خود را ذكر كرده است.
== گزارش محتوا ==
او، روایات امام حسن(ع) را با اسناد خود نقل کرده و کتاب را در سه فصل سامان داده است.
کتاب از ولادت امام شروع می‌شود و نویسنده بی هیچ توضیح و تحلیلی، روایات مربوط را در باره آن نقل می‌کند و مباحث خود را با بحث از نام‌ها، لقب‌ها، شمایل، مناقب، نص بر امامت، دانش، زهد و عبادت، و حوادثی از دوران کودکی و نوجوانی و جوانی امام حسن ادامه می‌دهد.
آیه‌های نازل شده در شأن امام حسن(ع) و سایر اعضای اهل‌بیت(ع)، و سخنان رسول گرامی(ص) در باره این امام همام و مقام و شأن امامت ایشان و جایگاه او در عالم هستی و در عالم آخرت، دیگر بحث‌های کتاب است.
نویسنده، آن دسته از روایت‌هایی را که میان امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، مشترک هستند و از پیامبر(ص) و امام علی(ع) رسیده و نیز نوع برخورد پیامبر و امام علی(ع) با آن دو بزرگوار را نقل کرده و در ادامه، حضور امام حسن(ع) در جنگ جمل و صفین را گزارش و سخنان ایشان را در باره ماجرای حکمیت نقل کرده است.
رویارویی، گفت و گوها و پیشامدهای میان امام و معاویه و ولید و مروان و زیاد و معاویه بن خدیج، ابو بکر، سلیمان بن صرد، عبدالله بن عباس، عبدالله بن عمر، یزید بن معاویه، صغیره بن شعبه، جبیر، عبدالله بن زبیر، ابن مسلمه و خضر نبی را نقل کرده است.
ادامه مباحث، به شهادت امام و چگونگی آن، زیارت امام، همسران، فرزندان، اصحاب، دوستداران، مرثیه هایی در باره ایشان اختصاص دارد. روایات نقل شده از امام که به صورت موضوعی تنظیم شده، از دیگر مباحث کتاب است. عقل، علم، توحید، اوصاف پیامبر، امامت، غیبت، مناقب اهل‌بیت، خصائص شیعه، صفات مؤمن، مواعظ، عشره، قرآن دعا، طهارت، نماز و روزه، اعتکاف، زکات، انفاق، معشیت، حج، زیارت، جهاد، نکاح، طلاق، اولاد، تجمل، خوردنی ها و آشامیدنی ها، آزادی برده، قضا، حدود و دیات، جنازه و مواعظ و حکمت ها، عنوان های باب های احادیث امام حسن مجتبی در این کتاب است.
فصل پایانی کتاب را نام راویان از امام مجتبی(ع) به خود اختصاص داده است.


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==