۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهماالسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهماالسلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۶
، ۱۹ اوت ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهماالسلام'''، تألیف عالم شافعی، [[میبدی، حسین بن معین‌الدین|قاضی کمال‌الدین میرحسین بن معین‌الدین میبدی یزدی]] (متوفی 909ق)، شرحی فارسی بر دیوان منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] است. | '''شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهماالسلام'''، تألیف عالم شافعی، [[میبدی، حسین بن معین‌الدین|قاضی کمال‌الدین میرحسین بن معین‌الدین میبدی یزدی]] (متوفی 909ق)، شرحی فارسی بر دیوان منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] است. | ||
الذریعة و معجم المطبوعات، حدود سی شرح بر دیوان امام ثبت کرده‌اند که از میان آنها دقیق‌ترین شرح انوار العقول و همین شرح میبدی، است و بیشتر شعرهای منسوب به امام در مایه «رجز» است؛ گرچه اشعار دیگری نیز در دیوان آمده است.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص244</ref> | [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذریعة]] و معجم المطبوعات، حدود سی شرح بر دیوان امام ثبت کرده‌اند که از میان آنها دقیق‌ترین شرح انوار العقول و همین شرح میبدی، است و بیشتر شعرهای منسوب به امام در مایه «رجز» است؛ گرچه اشعار دیگری نیز در دیوان آمده است.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص244</ref> | ||
در مقدمه مصححان ابتدا شرح حال [[میبدی، حسین بن معین‌الدین|قاضی میرحسین بن معین‌الدین علی میبدی یزدی]] (متوفی 904/911ق)، مذهب، علم و فضل او بررسی شده است. [[میبدی، حسین بن معین‌الدین|میبدی]] در سخن منظوم نیز دستی داشته و به «منطقی» تخلص می‌‌کرده است. علاوه بر آنچه در همین کتاب از سروده‌های خویش آورده، در خلال بعضی از منشآتش نیز گاه اشعار او را می‌توان یافت<ref>ر.ک: مقدمه مصححان، صفحه سی‌وچهار</ref>. | در مقدمه مصححان ابتدا شرح حال [[میبدی، حسین بن معین‌الدین|قاضی میرحسین بن معین‌الدین علی میبدی یزدی]] (متوفی 904/911ق)، مذهب، علم و فضل او بررسی شده است. [[میبدی، حسین بن معین‌الدین|میبدی]] در سخن منظوم نیز دستی داشته و به «منطقی» تخلص می‌‌کرده است. علاوه بر آنچه در همین کتاب از سروده‌های خویش آورده، در خلال بعضی از منشآتش نیز گاه اشعار او را می‌توان یافت<ref>ر.ک: مقدمه مصححان، صفحه سی‌وچهار</ref>. | ||