پرش به محتوا

أهل‌البيت عليهم‌السلام في تفسير الثعلبي: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}
'''أهل‌البيت عليهم‌السلام في تفسير الثعلبي''' تألیف ابواسحاق احمد بن ابراهیم ثعلبى نيشابورى (متوفاى 427 ق)، با تحقیق و تصحیح عادل کعبی، کتاب، حاوی روایتهای تفسیری و علوم قرآنی نقل شده از اهل‌بیت(ع) و همچنین روایتهایی که در آنها تصریح و یا اشاره به آیاتی که در شأن اهل بیت نازل شده است، می‌باشد.
'''أهل‌البيت عليهم‌السلام في تفسير الثعلبي''' تألیف ابواسحاق احمد بن ابراهیم ثعلبى نيشابورى (متوفاى 427 ق)، با تحقیق و تصحیح عادل کعبی، کتاب، حاوی روایتهای تفسیری و علوم قرآنی نقل شده از اهل‌بیت(ع) و همچنین روایتهایی که در آنها تصریح و یا اشاره به آیاتی که در شأن اهل بیت نازل شده است، می‌باشد.
این مجموعه از [[الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبي|تفسیر الکشف و البیان]]، مشهور به تفسیر ثعلبی،
این مجموعه از [[الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبي|تفسیر الکشف و البیان]]، مشهور به تفسیر ثعلبی، گردآوری شده و از سوره حمد تا سوره اخلاص را در بر می‌گیرد.
<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص78-79</ref>
 
تفسیر ثعلبی از مهم‌ترین تفاسیر اهل سنت و از مصادر تفسیرهای پس از خود است. در این تفسیر، روایتهای تفسیری فراوانی نقل شده که از جمله آنها روایتهای مربوط به اهل بیت(ع) است.
 
ثعلبی از نادره‌های دوران خود و استاد واحدی نیشابوری است و جایگاه علمی و شهرت تفسیر او، وی را در مقام بلندی نشانده و شهرتش آن را از وصف بی‌نیاز کرده است.
 
محقق این کتاب، به ترتیب از آغاز تا پایان، تفسیر یاد شده را جست‌و‌جو کرده و هر آنچه را که در آن، روایتهای مربوط به دو موضوع یاد شده را، یافته آورده و به ترتیب نظم فعلی سوره‌های قرآن، آنها را در زیر آیات مربوط قرار داده و منتشر کرده است.
 
در این کتاب 450 حدیث گردآوری شده و محقق ، هیچ توضیحی برای آنها نیفزوده است. البته در مواردی، آن دسته از مصادری را که در غیر از تفسیر ثعلبی برای روایتها وجود دارد، مشخص کرده و در پاره‌ای از موارد، واژه‌های دشوار را نیز، معنا کرده و در موارد مبهم، به وجود آنها در اصل کتاب اشاره کرده و در پاورقی نوشته است. در این کتاب، به جز پیامبر(ص) و امام علی(ع) روایتهایی هم از سایر امامان معصوم نقل شده است.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ص78-79</ref>