تاريخ الدروز في بيروت 1017م-1975م: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

وی تاریخ دروزیین را در بیروت از 1017م، بررسی کرده است (یعنی زمانی که تنوخیون به‌عنوان اولین گروه در بیروت دعوت توحیدی علنی‌شده دروزی را پذیرفتند)<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص12</ref> و از نقش سیاسی و اجتماعی دروزیان در بیروت، سخن می‌گوید<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>.

وی ابتدا تاریخ بیروت را در عصر حکومت فاطمیان (1110-968م) بررسی می‌کند و نحوه ورود تنوخیون به بیروت و استقرارشان را بیان می‌نماید. سپس وضعیت آنها را در عصر حکام صلیبی و ممالیک (حکام ترک)، گزارش می‌دهد.

همچنین وی نحوه انتقال حکومت بیروت را از دروزیین به مسلمانان در زمان عثمانی و اقدامات صورت‌گرفته در جهت آبادانی و عمران این منطقه را تا جنگ جهانی اول و دوره سلطه عثمانیین و فرانسویان و آغاز محدودیت‌ها بر طایفه دروزیان را گزارش می‌کند و از شعر و ادبیات و زبان و دیگر رسوم دروزیان و همچنین داستان تربت دروز، سخن می‌گوید<ref>ر.ک: متن کتاب، ص54-63</ref>.

سپس به احوال دروزیان بعد از استقلال لبنان و معرفی خاندان دروزی لبنان می‌پردازد<ref>ر.ک: همان، ص64-75</ref>.

شرح و تفسیر برخی از اصطلاحات رایج بین دروزیان، بخش دیگر این کتاب است که مفاهیمی چون تنزیه و تجلی و تخییر را توضیح می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص76-79</ref>.

سپس تاریخچه ای از بیروت و حوادث مهم پیرامون آن را ارائه می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص83-89</ref>.

در ادامه وصف اجاوید – مشایخ دین در نزد دروزیان - و سخنان و وصایا و آموزه های آنان، تکمیل‌کننده مطالب کتاب است.