۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' اساطیر و فرهنگ ایران در نوشتههای پهلوی'''، نوشته رحیم | ''' اساطیر و فرهنگ ایران در نوشتههای پهلوی'''، نوشته [[عفیفی، رحیم|رحیم عفیفی]]، دربردارنده مطالبی چند درباره اسطورههای ایرانی و مفاهیم دینی مردمان ایران باستان بر پایه نوشتههای پهلوی و همچنین توضیح مهمترین اصطلاحهای مربوط به حوزههای یاد شده است. | ||
همانطور که پیداست، اصلیترین منابع عفیفی، متون دینی زرتشتی و آثار پژوهشگران بوده است. کتاب مشتمل بر مقدمه و دو بخش اصلی است. مقدمه دربرگیرنده مباحثی چند درباره چگونگی زبان و خط مردمان ایران و تحول آن در دورههای گوناگون است. بخش نخست مشتمل بر سلسله گفتارهایی میباشد که مؤلف به تدریج در مدت چهارده سال در مجله دانشکده ادبیات مشهد به چاپ رسانده است. نویسنده در این بخش، ضمن مقالههای جداگانه و با آوردن ترجمه فارسی و اصل متن آنها، برخی اصطلاحها و مفهومها و باورهای زرتشتی از جمله آفرینش، توبه جم (پَتِت جم)، اورمزد و گرشاسب، زرتشت و گرشاسب، آتش بهرام و ... را بررسی کرده است. از مهمترین متونی که مؤلف از آنها استفاده کرده، میتوان به بخشهای مختلف اوستا، آفرین پیامبر زرتشت، ائوگمدیچا، زند وهمن یسن، مینوی خرد و... اشاره کرد. بخش دوم کتاب، گزارش و شرح 267 واژه میباشد که بسیاری از آنها در زبان فارسی بهکار میروند. برخی دیگر از واژهها نیز اصطلاحهای ویژه آیین مزدیسنا است. مؤلف با این کار، مجموعهای همانند فرهنگنامه مربوط به فرهنگ و اساطیر ایران باستان تدوین کرده که برای محققان راهگشا میباشد<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص62</ref>. | همانطور که پیداست، اصلیترین منابع [[عفیفی، رحیم|عفیفی]]، متون دینی زرتشتی و آثار پژوهشگران بوده است. کتاب مشتمل بر مقدمه و دو بخش اصلی است. مقدمه دربرگیرنده مباحثی چند درباره چگونگی زبان و خط مردمان ایران و تحول آن در دورههای گوناگون است. | ||
بخش نخست مشتمل بر سلسله گفتارهایی میباشد که مؤلف به تدریج در مدت چهارده سال در مجله دانشکده ادبیات مشهد به چاپ رسانده است. | |||
نویسنده در این بخش، ضمن مقالههای جداگانه و با آوردن ترجمه فارسی و اصل متن آنها، برخی اصطلاحها و مفهومها و باورهای زرتشتی از جمله آفرینش، توبه جم (پَتِت جم)، اورمزد و گرشاسب، زرتشت و گرشاسب، آتش بهرام و ... را بررسی کرده است. | |||
از مهمترین متونی که مؤلف از آنها استفاده کرده، میتوان به بخشهای مختلف اوستا، آفرین پیامبر زرتشت، ائوگمدیچا، زند وهمن یسن، مینوی خرد و... اشاره کرد. بخش دوم کتاب، گزارش و شرح 267 واژه میباشد که بسیاری از آنها در زبان فارسی بهکار میروند. | |||
برخی دیگر از واژهها نیز اصطلاحهای ویژه آیین مزدیسنا است. مؤلف با این کار، مجموعهای همانند فرهنگنامه مربوط به فرهنگ و اساطیر ایران باستان تدوین کرده که برای محققان راهگشا میباشد<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص62</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== |