۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
واژه‌نامه پزشکی دوره اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''واژه‌نامه پزشکی دوره اسلامی'''، اثر محمدرضا شمس اردکانی و دیگران، کتاب ارزشمندی است که در قالب طرح پژوهشی «تاریخ پزشکی در ایران» تهیه و تدوین شده و می‌تواند به‌عنوان زیرساختی برای آغاز بحث‌های نظری در زمینه اصطلاح‌شناسی و واژه‌گزینی طب سنتی بشمار آید. | '''واژه‌نامه پزشکی دوره اسلامی'''، اثر [[شمس اردکانی، محمدرضا|محمدرضا شمس اردکانی]] و دیگران، کتاب ارزشمندی است که در قالب طرح پژوهشی «تاریخ پزشکی در ایران» تهیه و تدوین شده و می‌تواند به‌عنوان زیرساختی برای آغاز بحث‌های نظری در زمینه اصطلاح‌شناسی و واژه‌گزینی طب سنتی بشمار آید. | ||
علت تهیه کتاب حاضر، نزدیک شدن به فهرست نهایی واژگان مورد نیاز در عرصه طب سنتی است. در تهیه این اثر، تلاش آن بوده است که فهرستی از بخشی از واژگان تولیدشده در حوزه طب سنتی، بر اساس استخراج از مهم‌ترین منابع تهیه شود. منابع نویسندگان در تهیه این اثر، اگرچه از نظر تنوع عددی، اندک می‌نماید (منابع مورد استفاده در بخش انتهایی کتاب و در بخش فهرست منابع و اختصارات، معرفی شده است)، اما کوشش نویسندگان بر آن بوده در هر حوزه از تنوع «زبانی» منابع، مهم‌ترین منابع دیده شوند. با توجه به آنکه بسیاری از مهم‌ترین منابع پزشکی دوره اسلامی به زبان عربی تألیف شده‌اند، کوشش شده است مهم‌ترین این منابع در هر حوزه، بررسی شده و واژگان و اصطلاحات آنها استخراج شود. از جمله این متون، می‌توان از «القانون في الطب» ابن سینا (که از جمله مهم‌ترین منابع پزشکی دوره اسلامی بشمار می‌رود) به‌همراه آثاری چون «العمدة في الصناعة الجراحة» تألیف ابن قف، یاد کرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | علت تهیه کتاب حاضر، نزدیک شدن به فهرست نهایی واژگان مورد نیاز در عرصه طب سنتی است. در تهیه این اثر، تلاش آن بوده است که فهرستی از بخشی از واژگان تولیدشده در حوزه طب سنتی، بر اساس استخراج از مهم‌ترین منابع تهیه شود. منابع نویسندگان در تهیه این اثر، اگرچه از نظر تنوع عددی، اندک می‌نماید (منابع مورد استفاده در بخش انتهایی کتاب و در بخش فهرست منابع و اختصارات، معرفی شده است)، اما کوشش نویسندگان بر آن بوده در هر حوزه از تنوع «زبانی» منابع، مهم‌ترین منابع دیده شوند. با توجه به آنکه بسیاری از مهم‌ترین منابع پزشکی دوره اسلامی به زبان عربی تألیف شده‌اند، کوشش شده است مهم‌ترین این منابع در هر حوزه، بررسی شده و واژگان و اصطلاحات آنها استخراج شود. از جمله این متون، می‌توان از «القانون في الطب» ابن سینا (که از جمله مهم‌ترین منابع پزشکی دوره اسلامی بشمار می‌رود) به‌همراه آثاری چون «العمدة في الصناعة الجراحة» تألیف ابن قف، یاد کرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | ||