۱۰۶٬۲۵۳
ویرایش
دیوان عالم و عارف ربانی، حکیم الهی مرحوم شیخ عباس طهرانی (طاب ثراه)، متخلص به منزوی: تفاوت میان نسخه‌ها
دیوان عالم و عارف ربانی، حکیم الهی مرحوم شیخ عباس طهرانی (طاب ثراه)، متخلص به منزوی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۹
، ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - ' '''' به '''''
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '| پس از =↵| پیش از =↵}} ↵↵↵{{کاربردهای دیگر|' به '| پس از = | پیش از = }} {{کاربردهای دیگر|') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
{{ب|''نشناخت خدا را دگری غیر من و تو''|2=''ما از شجر واحد و مردم همه ز اشجار''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص11-13</ref>. | {{ب|''نشناخت خدا را دگری غیر من و تو''|2=''ما از شجر واحد و مردم همه ز اشجار''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص11-13</ref>. | ||
غالب اشعار کتاب در قالب قصیده سروده شده‌اند و استفاده شاعر از مضامین و اصطلاحات فلسفی و عرفانی در همه اشعار آشکار است. در کل، محتوای اشعار [[طهرانی، عباس|حاج شیخ عباس تهرانی]] متخلص به منزوی، بن‌مایه دینی دارد و در میان مفاهیم دینی هم بیشتر به سراغ مفاهیم عقیدتی (کلامی)، اخلاقی و توضیح برخی روایات رفته است. برخی مضامین نظمیافته در این اثر عبارتند از: مدح امیر مؤمنان و خاندان عصمت(ع)، براهین اثبات صانع و خالق، اجماعی بودن اصل وجود صانع و اجماع بر صانع نادیده و اینکه صانع در همه جا هست، مالکیت خدا، بیان مظهر اسم مبارک الله، توضیح لك يا إلهي وحدانية العدد، بیان اسماء و صفات الهی، مسلّم بودن عالم غیب و ملکوت، پی بردن از اتقان خلقت به کمالات آن، بیان لا جبر و لا تفويض و روشن ساختن معنی تفویض، مباحث مربوط به نبوت مانند عصمت و...، بیان معنی حدیث قدسی كنت كنزا مخفيا، منظومه‌ای در حدیث کساء، برخی مفاهیم اخلاقی و عرفانی مانند مقام تسلیم، وسوسه نفس، نتایج متابعت عقل و نفس، حضور خدا در همه جا، بیان مضر بودن تمدن و تجدد بی تدین برای جامعه بشر، بیان '''و قليل من عبادي الشكور''' (سبأ: 13) و حب الدنيا رأس كل خطیئة، برتری مسلمانان بر سایر امتها و سایر ملل در صورت ایمان داشتن آنان، مباحث مربوط به نفس مانند معرفت نفس، حکمت احتیاج نفس به بدن، توضیح حدیث معروف «من عرف نفسه فقد عرف ربه»، رجوع به مقصود در معرفت نفس و...، مظهریت پدر و مادر و انبیا و اولیا برای اسم «رب» الهی، تولد هر فرزندی بر فطرت (كل مولود يولد علی الفطرة)، مشروطیت و... | غالب اشعار کتاب در قالب قصیده سروده شده‌اند و استفاده شاعر از مضامین و اصطلاحات فلسفی و عرفانی در همه اشعار آشکار است. در کل، محتوای اشعار [[طهرانی، عباس|حاج شیخ عباس تهرانی]] متخلص به منزوی، بن‌مایه دینی دارد و در میان مفاهیم دینی هم بیشتر به سراغ مفاهیم عقیدتی (کلامی)، اخلاقی و توضیح برخی روایات رفته است. برخی مضامین نظمیافته در این اثر عبارتند از: مدح امیر مؤمنان و خاندان عصمت(ع)، براهین اثبات صانع و خالق، اجماعی بودن اصل وجود صانع و اجماع بر صانع نادیده و اینکه صانع در همه جا هست، مالکیت خدا، بیان مظهر اسم مبارک الله، توضیح لك يا إلهي وحدانية العدد، بیان اسماء و صفات الهی، مسلّم بودن عالم غیب و ملکوت، پی بردن از اتقان خلقت به کمالات آن، بیان لا جبر و لا تفويض و روشن ساختن معنی تفویض، مباحث مربوط به نبوت مانند عصمت و...، بیان معنی حدیث قدسی كنت كنزا مخفيا، منظومه‌ای در حدیث کساء، برخی مفاهیم اخلاقی و عرفانی مانند مقام تسلیم، وسوسه نفس، نتایج متابعت عقل و نفس، حضور خدا در همه جا، بیان مضر بودن تمدن و تجدد بی تدین برای جامعه بشر، بیان'''و قليل من عبادي الشكور''' (سبأ: 13) و حب الدنيا رأس كل خطیئة، برتری مسلمانان بر سایر امتها و سایر ملل در صورت ایمان داشتن آنان، مباحث مربوط به نفس مانند معرفت نفس، حکمت احتیاج نفس به بدن، توضیح حدیث معروف «من عرف نفسه فقد عرف ربه»، رجوع به مقصود در معرفت نفس و...، مظهریت پدر و مادر و انبیا و اولیا برای اسم «رب» الهی، تولد هر فرزندی بر فطرت (كل مولود يولد علی الفطرة)، مشروطیت و... | ||
از رباعیات نویسنده است: | از رباعیات نویسنده است: | ||