۱۰۶٬۱۰۱
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
مطالب كتاب در دوازده جلد سامان يافته و در ابتداى هر جلد، مقدمهاى از نویسنده در توضيح اجمالى محتواى مجلدات، آمده است. | مطالب كتاب در دوازده جلد سامان يافته و در ابتداى هر جلد، مقدمهاى از نویسنده در توضيح اجمالى محتواى مجلدات، آمده است. | ||
دانشمندان اهل سنت و تشيع، در نوشتن كتابهاى آيات الأحكام، داراى دو شيوه مختلف بوده و هستند: اهل سنت آياتى را كه مبين حكم و يا موضوع و محور حكمى بوده، به ترتيب سورههاى قرآن، مطرح مىكنند و مورد بررسى قرار مىدهند، ولى دانشمندان شيعه، تنها آيات مشتمل بر حكمى از احكام شرعى (نه موضوع و محور حكمى) را طبق ابواب فقه اسلامى، از طهارت تا ديات، مد نظر قرار داده، در فهم مفاد آنها به بحث و اجتهاد مىپردازند؛ مثلاًاهل سنت نخستين آيهاى را كه مورد بحث قرار مىدهند، ''' «بسم الله الرحمن الرحيم» ''' است كه در ابتداى سوره «فاتحة الكتاب» قرار دارد و در آن از اين لحاظ بحث مىشود كه آيا ''' «بسم الله» ''' جزء سوره هست يا نه؟ آيا قرائت آن در فاتحة الكتاب لازم است يا نه و... ولى شيعه نخستين آيهاى را كه مورد بحث قرار مىدهد، آيه 6 از سوره مائده است: ''' «يا أيها الذين آمنوا إذا قمتم إلى الصلاة فاغسلوا وجوهكم و...» ''' كه مربوط به وضو، غسل و تيمم مىباشد. هركدام از اين دو شيوه، امتيازاتى دارد، ولى شيوه شيعه، نظر به همسانى با ابواب فقه اسلامى، سهلالوصولتر، منظمتر و طبيعىتر است و لذا نویسنده طبق همين شيوه، كتاب را سامان داده است. | دانشمندان اهل سنت و تشيع، در نوشتن كتابهاى آيات الأحكام، داراى دو شيوه مختلف بوده و هستند: اهل سنت آياتى را كه مبين حكم و يا موضوع و محور حكمى بوده، به ترتيب سورههاى قرآن، مطرح مىكنند و مورد بررسى قرار مىدهند، ولى دانشمندان شيعه، تنها آيات مشتمل بر حكمى از احكام شرعى (نه موضوع و محور حكمى) را طبق ابواب فقه اسلامى، از طهارت تا ديات، مد نظر قرار داده، در فهم مفاد آنها به بحث و اجتهاد مىپردازند؛ مثلاًاهل سنت نخستين آيهاى را كه مورد بحث قرار مىدهند،''' «بسم الله الرحمن الرحيم»''' است كه در ابتداى سوره «فاتحة الكتاب» قرار دارد و در آن از اين لحاظ بحث مىشود كه آيا''' «بسم الله»''' جزء سوره هست يا نه؟ آيا قرائت آن در فاتحة الكتاب لازم است يا نه و... ولى شيعه نخستين آيهاى را كه مورد بحث قرار مىدهد، آيه 6 از سوره مائده است:''' «يا أيها الذين آمنوا إذا قمتم إلى الصلاة فاغسلوا وجوهكم و...»''' كه مربوط به وضو، غسل و تيمم مىباشد. هركدام از اين دو شيوه، امتيازاتى دارد، ولى شيوه شيعه، نظر به همسانى با ابواب فقه اسلامى، سهلالوصولتر، منظمتر و طبيعىتر است و لذا نویسنده طبق همين شيوه، كتاب را سامان داده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
#باآنكه طبق نظر شيعه و برخى از طوائف اهل سنت (مانند شافعىها) كفار، همانگونه كه مكلف به اصولند، مكلف به فروع نيز مىباشند؛ بنابراین، چگونه در آيه مورد بحث، تنها مؤمنين مخاطب و مورد حكم قرار گرفتهاند؟..<ref>همان</ref> | #باآنكه طبق نظر شيعه و برخى از طوائف اهل سنت (مانند شافعىها) كفار، همانگونه كه مكلف به اصولند، مكلف به فروع نيز مىباشند؛ بنابراین، چگونه در آيه مورد بحث، تنها مؤمنين مخاطب و مورد حكم قرار گرفتهاند؟..<ref>همان</ref> | ||
#منظور از ''' «إذا قمتم إلى الصلاة» ''' چيست؟..<ref>همان، ص38</ref> | #منظور از''' «إذا قمتم إلى الصلاة»''' چيست؟..<ref>همان، ص38</ref> | ||
#آيا وضو تنها براى محدث لازم است و يا بر هر نمازگزار؟..<ref>همان، ص40</ref> | #آيا وضو تنها براى محدث لازم است و يا بر هر نمازگزار؟..<ref>همان، ص40</ref> | ||
#وجوب وضو و غسل، نفسى است يا غيرى؟..<ref>همان، ص43</ref> | #وجوب وضو و غسل، نفسى است يا غيرى؟..<ref>همان، ص43</ref> | ||
#ضرورت نيت براى هركدام از طهارات ثلاث..<ref>همان، ص44</ref> | #ضرورت نيت براى هركدام از طهارات ثلاث..<ref>همان، ص44</ref> | ||
#منظور از ''' «فاغسلوا وجوهكم» ''' چيست؟..<ref>همان، ص46</ref> | #منظور از''' «فاغسلوا وجوهكم»''' چيست؟..<ref>همان، ص46</ref> | ||
#مقصود از ''' «و أيديكم إلى المرافق» ''' چيست؟..<ref>همان، ص52</ref> | #مقصود از''' «و أيديكم إلى المرافق»''' چيست؟..<ref>همان، ص52</ref> | ||
#شستن صورت و دستها بهعنوان واجب، مستحب و حرام..<ref>همان، ص54</ref> | #شستن صورت و دستها بهعنوان واجب، مستحب و حرام..<ref>همان، ص54</ref> | ||
#مقصود از ''' «و امسحوا برؤوسكم» ''' چيست؟..<ref>همان، ص55</ref> | #مقصود از''' «و امسحوا برؤوسكم»''' چيست؟..<ref>همان، ص55</ref> | ||
#مقصود از ''' «و أرجلكم إلى الكعبين» ''' چيست؟ و.....<ref>همان، ص66</ref> | #مقصود از''' «و أرجلكم إلى الكعبين»''' چيست؟ و.....<ref>همان، ص66</ref> | ||
در كتاب طهارت، مجموعا دوازده آيه، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. | در كتاب طهارت، مجموعا دوازده آيه، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
#ناديده گرفتن ثقلين: اين امر، باعث غفلت از مرجعيت علمى بعد از رسول خدا(ص) بوده كه با تعيين او، دين كامل و نعمت تمام گرديده است..<ref>همان، ص17</ref> | #ناديده گرفتن ثقلين: اين امر، باعث غفلت از مرجعيت علمى بعد از رسول خدا(ص) بوده كه با تعيين او، دين كامل و نعمت تمام گرديده است..<ref>همان، ص17</ref> | ||
اولين آيهاى كه در كتاب صوم آمده، آيه مبارکه 183 از سوره بقره ''' (يا أيها الذين آمنوا كتب عليكم الصيام...) ''' مىباشد كه نویسنده ضمن شرح و تفسير آن، به نكات زير در مورد اين آيه، اشاره كرده است: | اولين آيهاى كه در كتاب صوم آمده، آيه مبارکه 183 از سوره بقره''' (يا أيها الذين آمنوا كتب عليكم الصيام...)''' مىباشد كه نویسنده ضمن شرح و تفسير آن، به نكات زير در مورد اين آيه، اشاره كرده است: | ||
#خطاب به مؤمنين از يكسو تنها شامل مكلفين است؛ چراكه تنها آنها مىتوانند مسائل اعتقادى را درست تصور و تصديق كنند و به مرحله باور برسند نه غير مكلفين و از سوى ديگر، اين خطاب، يك نوع تشريفى است كه هرگونه خستگى روزهدارى را از روزهدار، دور مىكند. | #خطاب به مؤمنين از يكسو تنها شامل مكلفين است؛ چراكه تنها آنها مىتوانند مسائل اعتقادى را درست تصور و تصديق كنند و به مرحله باور برسند نه غير مكلفين و از سوى ديگر، اين خطاب، يك نوع تشريفى است كه هرگونه خستگى روزهدارى را از روزهدار، دور مىكند. | ||
#بررسى اين نكته كه آيا تشبيه ''' «كتب عليكم الصيام» ''' بر ''' «كتب على الذين من قبلكم» ''' تنها در وجوب صيام است يا در وقت وجوب صوم؛ يعنى ماه رمضان است و يا در عدد آن كه يك ماه است؟ | #بررسى اين نكته كه آيا تشبيه''' «كتب عليكم الصيام»''' بر''' «كتب على الذين من قبلكم»''' تنها در وجوب صيام است يا در وقت وجوب صوم؛ يعنى ماه رمضان است و يا در عدد آن كه يك ماه است؟ | ||
#يكى از فلسفههاى روزه، تقويت روح خداترسى و تقوى است..<ref>متن كتاب، ج 3، ص131 - 132</ref> | #يكى از فلسفههاى روزه، تقويت روح خداترسى و تقوى است..<ref>متن كتاب، ج 3، ص131 - 132</ref> | ||