۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
تفسير القرآن المسمی تبصير الرحمن و تيسير المنّان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۲
، ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - ' '''' به '''''
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
مهائمى مطالب را با حمد و ثناى پروردگار آغاز كرده و سپس عقل را «بصر» و شريعت را «نور» دانسته و معتقد است اگر آدمى كور فاقد بصر باشد، نور به او سودى نمىدهد و اگر داراى چشم، اما در تاريكى باشد، باز از ديدن حقايق ناتوان است؛ بنابراین هر دو لازم مىباشند..<ref>ر.ک: نقوى، سيد علىمحمد، ص46</ref> | مهائمى مطالب را با حمد و ثناى پروردگار آغاز كرده و سپس عقل را «بصر» و شريعت را «نور» دانسته و معتقد است اگر آدمى كور فاقد بصر باشد، نور به او سودى نمىدهد و اگر داراى چشم، اما در تاريكى باشد، باز از ديدن حقايق ناتوان است؛ بنابراین هر دو لازم مىباشند..<ref>ر.ک: نقوى، سيد علىمحمد، ص46</ref> | ||
وى در مورد عقل مىنويسد: عقل در بسيارى از جاها راهنما، اما در موارد ديگر، حجاب و ستار است. در عين حال كه نویسنده از كاربرد عقل در فهم قرآن طرفدارى مىكند، اما در تفسير خود، از احاديث و اخبار بهطور فراوان استفاده مىكند. سبک او آن است كه در تفسير آيات، پس از شرح مفردات و معانى، به احاديثى كه در مورد آن وارد شده، استناد مىكند و سپس، به استنباط عقلى مىپردازد؛ بهعنوان نمونه، در تفسير آيه 238 سوره بقره ''' «حافظوا على الصلوات و الصلاة الوسطى» '''، به نقل اخبار و احاديث مىپردازد و مىگويد مقصود نماز عصر يا فجر است..<ref>ر.ک: همان، ص46-47</ref> | وى در مورد عقل مىنويسد: عقل در بسيارى از جاها راهنما، اما در موارد ديگر، حجاب و ستار است. در عين حال كه نویسنده از كاربرد عقل در فهم قرآن طرفدارى مىكند، اما در تفسير خود، از احاديث و اخبار بهطور فراوان استفاده مىكند. سبک او آن است كه در تفسير آيات، پس از شرح مفردات و معانى، به احاديثى كه در مورد آن وارد شده، استناد مىكند و سپس، به استنباط عقلى مىپردازد؛ بهعنوان نمونه، در تفسير آيه 238 سوره بقره''' «حافظوا على الصلوات و الصلاة الوسطى»'''، به نقل اخبار و احاديث مىپردازد و مىگويد مقصود نماز عصر يا فجر است..<ref>ر.ک: همان، ص46-47</ref> | ||
در برخى موارد، به بيان شأن نزول و مورد نزول آيات و سورهها نيز مىپردازد؛ مثلاًدر مورد آخرين آيه سوره الليل (''' و لسوف يرضى ''')، مىگويد اين آيه در مورد ابوبكر است كه از اين امر ثابت مىشود نویسنده از شیعیان نبوده است..<ref>همان، ص47</ref> | در برخى موارد، به بيان شأن نزول و مورد نزول آيات و سورهها نيز مىپردازد؛ مثلاًدر مورد آخرين آيه سوره الليل (''' و لسوف يرضى''')، مىگويد اين آيه در مورد ابوبكر است كه از اين امر ثابت مىشود نویسنده از شیعیان نبوده است..<ref>همان، ص47</ref> | ||
از نظر محتوا، روش و نگرش دينى نویسنده، روش اخلاقى است. او بر انجام «حقوق الله» و «حقوق عباد» بيشتر تأكيد مىكند. در موارد زيادى از تفسير خود، بر انجام حقوق و وظائف اخلاقى تأكيد دارد. وى يك عارف و مرشد صوفى بود، اما در اين تفسير، مباحث عرفان نظرى، همانند وحدت الوجود و غيره ديده نمىشود، بلكه عموماًبر عرفان عملى و ارزشهاى اخلاقى تكيه شده است..<ref>ر.ک: همان</ref> | از نظر محتوا، روش و نگرش دينى نویسنده، روش اخلاقى است. او بر انجام «حقوق الله» و «حقوق عباد» بيشتر تأكيد مىكند. در موارد زيادى از تفسير خود، بر انجام حقوق و وظائف اخلاقى تأكيد دارد. وى يك عارف و مرشد صوفى بود، اما در اين تفسير، مباحث عرفان نظرى، همانند وحدت الوجود و غيره ديده نمىشود، بلكه عموماًبر عرفان عملى و ارزشهاى اخلاقى تكيه شده است..<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
از ديگر ويژگىهاى اين تفسير، ايجاز و اختصار است. نویسنده در اين تفسير از تفصيل اجتناب ورزيده و بهطور عموم، آيات را خلاصه و مجمل تفسير مىكند، اما سوره فاتحه را بهتفصيل شرح داده است. وى اين سوره را خوب تفسير نموده است؛ بهشكلى كه نخست به فضائل و اهميت اين سوره، اسامى مختلف و موضوعات آن اشاره نموده، سپس مفاهيم الوهيت، ربوبيت، رحمانيت، رحيميت، مالكيت، عبادت و استعانت را بهتفصيل تمام شرح داده است..<ref>ر.ک: همان، ص50</ref> | از ديگر ويژگىهاى اين تفسير، ايجاز و اختصار است. نویسنده در اين تفسير از تفصيل اجتناب ورزيده و بهطور عموم، آيات را خلاصه و مجمل تفسير مىكند، اما سوره فاتحه را بهتفصيل شرح داده است. وى اين سوره را خوب تفسير نموده است؛ بهشكلى كه نخست به فضائل و اهميت اين سوره، اسامى مختلف و موضوعات آن اشاره نموده، سپس مفاهيم الوهيت، ربوبيت، رحمانيت، رحيميت، مالكيت، عبادت و استعانت را بهتفصيل تمام شرح داده است..<ref>ر.ک: همان، ص50</ref> | ||
ويژگى ديگر اين تفسير، آن است كه در آغاز هر سوره، نكات جديدى در تفسير آيه ''' «بسم الله» ''' متذكر مىشود. نویسنده در هر سوره، آيه ''' «بسم الله» ''' را با توجه به مطالب و موضوع آن سوره، شرح مىدهد و آيه را به آن مطالب ارتباط مىدهد. اين امر ناشى از روش خاص و نگرش مهائمى، پيرامون «نظم قرآن» و روابط ميان آيات است؛ بهعنوان نمونه تفسيرى كه مهائمى از آيه ''' «بسم الله» ''' در سوره فاتحه ارائه مىكند، با تفسيرى كه در سوره بقره ارائه مىدهد، مختلف است..<ref>همان، ص51</ref> | ويژگى ديگر اين تفسير، آن است كه در آغاز هر سوره، نكات جديدى در تفسير آيه''' «بسم الله»''' متذكر مىشود. نویسنده در هر سوره، آيه''' «بسم الله»''' را با توجه به مطالب و موضوع آن سوره، شرح مىدهد و آيه را به آن مطالب ارتباط مىدهد. اين امر ناشى از روش خاص و نگرش مهائمى، پيرامون «نظم قرآن» و روابط ميان آيات است؛ بهعنوان نمونه تفسيرى كه مهائمى از آيه''' «بسم الله»''' در سوره فاتحه ارائه مىكند، با تفسيرى كه در سوره بقره ارائه مىدهد، مختلف است..<ref>همان، ص51</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||