پرش به محتوا

رسوخ الأحبار في منسوخ الأخبار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR98441J1.jpg | عنوان = رسوخ الأحبار في منسوخ الأخبار | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = جعبری، ابراهیم بن عمر (نويسنده) اهدل، حسن محمد (محقق) میره، محمد احمد ( سایر) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = |...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''رسوخ الأحبار في منسوخ الأخبار'''، اثر ابواسحاق برهان‌الدین ابراهیم بن عمر جعبری (متوفی 732ق)، کتابی است پیرامون موضوع نسخ در احادیث و روایات که با تصحیح حسن محمد مقبولی اهدل، منتشر شده است.
'''رسوخ الأحبار في منسوخ الأخبار'''، اثر [[جعبری، ابراهیم بن عمر|ابواسحاق برهان‌الدین ابراهیم بن عمر جعبری]] (متوفی 732ق)، کتابی است پیرامون موضوع نسخ در احادیث و روایات که با تصحیح [[اهدل، حسن محمد|حسن محمد مقبولی اهدل]]، منتشر شده است.


کتاب با مقدمه مفصلی از محقق در سه باب آغاز شده و سپس، متن اصلی کتاب آمده است و در پایان، مطالب با خاتمه محقق، پایان یافته است. باب اول مقدمه، در چهار فصل، به شرح حال مؤلف و مصادر و منابع ترجمه وی، اختصاص یافته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص11-51</ref>. در باب دوم، در ضمن چهار فصل، به بحث پیرامون مسئله نسخ در حدیث پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص71-99</ref>. باب سوم، به بررسی کتاب و اشاره به روش نویسنده، توثیق نسبت کتاب به وی و اقدامات تحقیقی صورت‌گرفته در کتاب، اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص109-121</ref>.
کتاب با مقدمه مفصلی از محقق در سه باب آغاز شده و سپس، متن اصلی کتاب آمده است و در پایان، مطالب با خاتمه محقق، پایان یافته است.  
 
باب اول مقدمه، در چهار فصل، به شرح حال مؤلف و مصادر و منابع ترجمه وی، اختصاص یافته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص11-51</ref>. در باب دوم، در ضمن چهار فصل، به بحث پیرامون مسئله نسخ در حدیث پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص71-99</ref>.  
 
باب سوم، به بررسی کتاب و اشاره به روش نویسنده، توثیق نسبت کتاب به وی و اقدامات تحقیقی صورت‌گرفته در کتاب، اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص109-121</ref>.


نویسنده در این کتاب رویکردی را برای خود ترسیم نموده و در نوشتن اطلاعات، مباحث و موضوعات، از آن پیروی کرده و در نگارش مطالب، راه ایجاز و اختصار را پیش گرفته است. رویکرد و سبک او در نگارش، روشی است که بسیاری از علمای عصر او در میان فقها، محدثین، اصولیین و سایر مؤلفین، از آن استفاده کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص110</ref>.
نویسنده در این کتاب رویکردی را برای خود ترسیم نموده و در نوشتن اطلاعات، مباحث و موضوعات، از آن پیروی کرده و در نگارش مطالب، راه ایجاز و اختصار را پیش گرفته است. رویکرد و سبک او در نگارش، روشی است که بسیاری از علمای عصر او در میان فقها، محدثین، اصولیین و سایر مؤلفین، از آن استفاده کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص110</ref>.