۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مشعشعیان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'حافظ رجب برسى' به 'حافظ رجب برسى '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'حافظ رجب برسى' به 'حافظ رجب برسى ') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در بخش يكم، پس از چشم‌اندازى كلى به اوضاع سياسى- اجتماعى دو سده هشت و نه هجرى، جنبش‌هاى سربداران، حروفيان، نوربخشيان، صفويان و اهل حق مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. هدف نويسنده از اين بررسى، افزون بر معرفى فضاى كلى اجتماعى- فرهنگى دوره مورد نظر، توجه به همانندى‌ها و يا ناهمانندى‌هاى اين جنبش‌ها، در هم‌سنجى با مشعشعيان است و به اين شيوه كوشش شده ويژگى‌ها و ماهيت اجتماعى و فكرى دو خيزش اخير ريشه‌يابى و شناسايى شود. در بررسى خيزش‌هاى هم‌عصر مشعشعيان، با استفاده از منابع و متون اصلى و اوليه هر موضوع، به ابعاد و خصلت‌هايى از آن‌ها كه بيشتر زمينه همانندى با موضوع مشعشعيان داشته، توجه شده است. در واقع، بازنمايى خصلت‌هايى بديع و ناكاويده هريك از خيزش‌هاى فوق‌الذكر، در پيوند با فرآيند شكل‌گيرى جنبش مشعشعيان هدف اصلى بخش يكم بوده است <ref>همان، ص11</ref>. | در بخش يكم، پس از چشم‌اندازى كلى به اوضاع سياسى- اجتماعى دو سده هشت و نه هجرى، جنبش‌هاى سربداران، حروفيان، نوربخشيان، صفويان و اهل حق مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. هدف نويسنده از اين بررسى، افزون بر معرفى فضاى كلى اجتماعى- فرهنگى دوره مورد نظر، توجه به همانندى‌ها و يا ناهمانندى‌هاى اين جنبش‌ها، در هم‌سنجى با مشعشعيان است و به اين شيوه كوشش شده ويژگى‌ها و ماهيت اجتماعى و فكرى دو خيزش اخير ريشه‌يابى و شناسايى شود. در بررسى خيزش‌هاى هم‌عصر مشعشعيان، با استفاده از منابع و متون اصلى و اوليه هر موضوع، به ابعاد و خصلت‌هايى از آن‌ها كه بيشتر زمينه همانندى با موضوع مشعشعيان داشته، توجه شده است. در واقع، بازنمايى خصلت‌هايى بديع و ناكاويده هريك از خيزش‌هاى فوق‌الذكر، در پيوند با فرآيند شكل‌گيرى جنبش مشعشعيان هدف اصلى بخش يكم بوده است <ref>همان، ص11</ref>. | ||
در بخش دوم كه بنيادى‌ترين قسمت اين نوشتار است، به مبحث جنبش و حكومت مستقل مشعشعيان (914- 840ق) توجه شده است. اوضاع سياسى پيرامونى منطقه فعاليت مشعشعيان (خوزستان، عربستان)- قلمرو تيموريان و قراقويونلوها- و موقعيت تاريخى، جغرافيايى و جمعيتى منطقه مذكور، نخستين فصل از بخش دوم است. در فصل دوم، موضوع سيد محمد بن فلاح (متوفى 870ق) و تكاپوهاى او در عرصه تبليغى- نظامى، و در جهت رهبرى خيزش مشعشعيان به بحث گذاشته شده است و مراحل مختلف قدرت‌گيرى وى در پيوند با مسايل داخلى و چالش‌هاى بيرونى با قدرت‌هاى سياسى هم‌عصر تبيين شده است. چيرگى كوتاه‌مدت مولى على، پسر سيد محمد بن فلاح و اقدامات نظامى او، هم‌چنين موضع‌گيرى‌هاى پدر در قبال پسر، در پايان فصل مذكور آمده است. فصل سوم به حكومت درازمدت سلطان محسن پسر سيد محمد بن فلاح (905- 870 ق.) اختصاص دارد. در فصل چهارم دوران فترت مشعشعيان و در نهايت تلاشى حكومت مستقل آن‌ها به دست اسماعيل يكم صفوى (914ق) به قلم آمده است. علت اين رويارويى، از پرسش‌هاى مهم قسمت پايانى اين فصل است. فصل پنجم دربردارنده يكى از مباحث بغرنج و دشوار اين نوشتار در موضوع ماهيت فكرى مشعشعيان است. دو محور مهدويت و الوهيت به‌عنوان اركان انديشه‌هاى سيد محمد بن فلاح و با استفاده از متن حجيم و دست‌نوشته كلام المهدى و هم‌چنين دو شخصيت تأثيرگذار حافظ رجب برسى و احمد بن فهد حلى، زمينه طرح باورهاى ديرياب سيد محمد بن فلاح است. در ادامه فصل مذكور و با يارى منابع اصيل و پژوهش‌هاى نوين، به موضوع مذكور نگرشى همه‌جانبه صورت گرفته است. موضوع فصل پايانى بخش دوم، بحث ماهيت اجتماعى مشعشعيان در دوران جنبش و حكومت مستقل است. سه حوزه جمعيتى (قبيله‌اى، روستايى و شهرى) منطقه استقرار مشعشعيان و ويژگى‌ها و مناسبات آن‌ها از مباحث مهم فصل مذكور است. در ادامه، از جامعه آرمانى مشعشعيان براساس طرح سيد محمد بن فلاح در كلام المهدى سخن رفته است <ref>همان، ص 11-12</ref>. | در بخش دوم كه بنيادى‌ترين قسمت اين نوشتار است، به مبحث جنبش و حكومت مستقل مشعشعيان (914- 840ق) توجه شده است. اوضاع سياسى پيرامونى منطقه فعاليت مشعشعيان (خوزستان، عربستان)- قلمرو تيموريان و قراقويونلوها- و موقعيت تاريخى، جغرافيايى و جمعيتى منطقه مذكور، نخستين فصل از بخش دوم است. در فصل دوم، موضوع سيد محمد بن فلاح (متوفى 870ق) و تكاپوهاى او در عرصه تبليغى- نظامى، و در جهت رهبرى خيزش مشعشعيان به بحث گذاشته شده است و مراحل مختلف قدرت‌گيرى وى در پيوند با مسايل داخلى و چالش‌هاى بيرونى با قدرت‌هاى سياسى هم‌عصر تبيين شده است. چيرگى كوتاه‌مدت مولى على، پسر سيد محمد بن فلاح و اقدامات نظامى او، هم‌چنين موضع‌گيرى‌هاى پدر در قبال پسر، در پايان فصل مذكور آمده است. فصل سوم به حكومت درازمدت سلطان محسن پسر سيد محمد بن فلاح (905- 870 ق.) اختصاص دارد. در فصل چهارم دوران فترت مشعشعيان و در نهايت تلاشى حكومت مستقل آن‌ها به دست اسماعيل يكم صفوى (914ق) به قلم آمده است. علت اين رويارويى، از پرسش‌هاى مهم قسمت پايانى اين فصل است. فصل پنجم دربردارنده يكى از مباحث بغرنج و دشوار اين نوشتار در موضوع ماهيت فكرى مشعشعيان است. دو محور مهدويت و الوهيت به‌عنوان اركان انديشه‌هاى سيد محمد بن فلاح و با استفاده از متن حجيم و دست‌نوشته كلام المهدى و هم‌چنين دو شخصيت تأثيرگذار [[حافظ برسی، رجب بن محمد|حافظ رجب برسى]] و احمد بن فهد حلى، زمينه طرح باورهاى ديرياب سيد محمد بن فلاح است. در ادامه فصل مذكور و با يارى منابع اصيل و پژوهش‌هاى نوين، به موضوع مذكور نگرشى همه‌جانبه صورت گرفته است. موضوع فصل پايانى بخش دوم، بحث ماهيت اجتماعى مشعشعيان در دوران جنبش و حكومت مستقل است. سه حوزه جمعيتى (قبيله‌اى، روستايى و شهرى) منطقه استقرار مشعشعيان و ويژگى‌ها و مناسبات آن‌ها از مباحث مهم فصل مذكور است. در ادامه، از جامعه آرمانى مشعشعيان براساس طرح سيد محمد بن فلاح در كلام المهدى سخن رفته است <ref>همان، ص 11-12</ref>. | ||
بخش سوم به دوران فرمانروايى محلى و تحت تابعيت مشعشعيان (1135- 914ق) اختصاص دارد. حاكم مشعشعى به‌عنوان فرمانرواى منصوب (والى) حكومت صفوى، به مدت بيش‌از دو سده، پيوندى پرفرازونشيب با حكومت مركزى داشت. در طول اين بخش، به شيوه توالى تاريخى، از فرمانروايان مشعشعى و مهم‌ترين مسايل درونى و بيرونى آن‌ها ياد شده است. امّا در فصل نخست، به طرح ساختار و ويژگى‌هاى حكومت صفوى و چگونگى مناسبات حكومت مركزى صفوى با مراجع قدرت پيرامونى و فرمانروايان ايالات توجه شده است. هدف از اين فصل، تعيين جايگاه واليان و حكام محلى و ايالات- كه فرمانرواى مشعشعى نيز يكى از آن‌ها بود- در خلال دو مقطع حكومت صفوى است. فصل دوم تا ششم، ذكر فرمانروايى واليان مشعشعى در درازاى حكومت صفوى است. دراين‌باره، مطالب موجود در منابع گوناگون بر گرد محورهايى چون مسايل داخلى مشعشعيان و مناسبات آن‌ها با حكومت صفوى سازمان‌دهى شده است. موضوع مهم، نقش والى حويزه (سيد عبداللّه) در جريان رويارويى صفويان با افغان‌ها در فصل هفتم طرح شده است. نگرشى به تحولات فكرى- اجتماعى مشعشعيان در دوره صفوى عنوان آخرين فصل است كه نگاهى فراگير به روند ماهيت فكرى و اجتماعى مشعشعيان دارد و در پايان- در فصل ضميمه- گذرى كوتاه بر روند حكمرانى واليان مشعشعى پس از حكومت صفوى تا اوايل حكومت پهلوى شده است <ref>همان، ص12</ref>. | بخش سوم به دوران فرمانروايى محلى و تحت تابعيت مشعشعيان (1135- 914ق) اختصاص دارد. حاكم مشعشعى به‌عنوان فرمانرواى منصوب (والى) حكومت صفوى، به مدت بيش‌از دو سده، پيوندى پرفرازونشيب با حكومت مركزى داشت. در طول اين بخش، به شيوه توالى تاريخى، از فرمانروايان مشعشعى و مهم‌ترين مسايل درونى و بيرونى آن‌ها ياد شده است. امّا در فصل نخست، به طرح ساختار و ويژگى‌هاى حكومت صفوى و چگونگى مناسبات حكومت مركزى صفوى با مراجع قدرت پيرامونى و فرمانروايان ايالات توجه شده است. هدف از اين فصل، تعيين جايگاه واليان و حكام محلى و ايالات- كه فرمانرواى مشعشعى نيز يكى از آن‌ها بود- در خلال دو مقطع حكومت صفوى است. فصل دوم تا ششم، ذكر فرمانروايى واليان مشعشعى در درازاى حكومت صفوى است. دراين‌باره، مطالب موجود در منابع گوناگون بر گرد محورهايى چون مسايل داخلى مشعشعيان و مناسبات آن‌ها با حكومت صفوى سازمان‌دهى شده است. موضوع مهم، نقش والى حويزه (سيد عبداللّه) در جريان رويارويى صفويان با افغان‌ها در فصل هفتم طرح شده است. نگرشى به تحولات فكرى- اجتماعى مشعشعيان در دوره صفوى عنوان آخرين فصل است كه نگاهى فراگير به روند ماهيت فكرى و اجتماعى مشعشعيان دارد و در پايان- در فصل ضميمه- گذرى كوتاه بر روند حكمرانى واليان مشعشعى پس از حكومت صفوى تا اوايل حكومت پهلوى شده است <ref>همان، ص12</ref>. | ||