۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''الآثار الباقية عن القرون الخالية''' اثر [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] در گاهشناسى و معرفی تقويم ملل و به عبارتى معرفى ايام شادمانى و روزهاى غمناكى ملل است. | '''الآثار الباقية عن القرون الخالية''' اثر [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] در گاهشناسى و معرفی تقويم ملل و به عبارتى معرفى ايام شادمانى و روزهاى غمناكى ملل است. | ||
البته گاهى درخلال گفتگو، به تواريخ ملل و اديان نيز اشاره شده و از اين حيث حاوى اطلاعات سودمندى است. كتاب دربارۀ اعياد و ايام و تواريخ مربوط به ايران اطلاعات فراوان دارد و احتمالاً در حدود سال 391ق نگاشته شده است. البته تا سال 427ق، تغييراتى در آن صورت داد و مطالبى را نيز بدان افزود. این اثر توسط [[داناسرشت، اکبر|اکبر داناسرشت]] به فارسی ترجمه شده است. | البته گاهى درخلال گفتگو، به تواريخ ملل و اديان نيز اشاره شده و از اين حيث حاوى اطلاعات سودمندى است. كتاب دربارۀ اعياد و ايام و تواريخ مربوط به ايران اطلاعات فراوان دارد <ref> ر.ک: روغنی، شهره، ص132</ref> و احتمالاً در حدود سال 391ق نگاشته شده است. البته تا سال 427ق، تغييراتى در آن صورت داد و مطالبى را نيز بدان افزود. این اثر توسط [[داناسرشت، اکبر|اکبر داناسرشت]] به فارسی ترجمه شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
اولین بار خواجه رشيدالدين فضلللّه همدانى وزير (متوفى718ق) در تاريخ «جامع» خود نسخهاى خوش خط و زيبا متضمن بيستوپنج مجلس از آن فراهم آورد. در نيمه دوم سده سيزدهم هجرى قمرى كه عليقلى میرزا اعتضاد السلطنة (متوفى1298ق) وزير مشهور علوم ناصرى به ترجمه و شرح بهرى از آن پرداخت. بنياد ترجمه آثار شرقى لندن در سال 1869 عزم بر طبع و ترجمه کتاب كرد و این امر به دانشمند زبان شناس آلمانى (استاد رشته ادب عربى) زاخائو محوّل شد. وى هم متن عربى را ویراست و با عنوان آلمانى «تاريخشناسى ملتهاى مشرق زمین» چاپ كرد و یک سال بعد هم ترجمه انگليسى کتاب را با همان عنوان طبع و نشر نمود. | اولین بار خواجه رشيدالدين فضلللّه همدانى وزير (متوفى718ق) در تاريخ «جامع» خود نسخهاى خوش خط و زيبا متضمن بيستوپنج مجلس از آن فراهم آورد. در نيمه دوم سده سيزدهم هجرى قمرى كه عليقلى میرزا اعتضاد السلطنة (متوفى1298ق) وزير مشهور علوم ناصرى به ترجمه و شرح بهرى از آن پرداخت. بنياد ترجمه آثار شرقى لندن در سال 1869 عزم بر طبع و ترجمه کتاب كرد و این امر به دانشمند زبان شناس آلمانى (استاد رشته ادب عربى) زاخائو محوّل شد. وى هم متن عربى را ویراست و با عنوان آلمانى «تاريخشناسى ملتهاى مشرق زمین» چاپ كرد و یک سال بعد هم ترجمه انگليسى کتاب را با همان عنوان طبع و نشر نمود. | ||
هفت «نمايه» از برای متن کتاب، و هم از برای تعليقات (با نشانه: ت) در پایان کتاب آمده است: 1. فهرست مراجع، 2. نامهاى كسان (اعلام)، 3.نام جايها، 4. تيرهها و پيوندها، 5. واژگان نهادين، 6.کتابها و نامگها. | هفت «نمايه» از برای متن کتاب، و هم از برای تعليقات (با نشانه: ت) در پایان کتاب آمده است: 1. فهرست مراجع، 2. نامهاى كسان (اعلام)، 3.نام جايها، 4. تيرهها و پيوندها، 5. واژگان نهادين، 6.کتابها و نامگها. | ||
==پانویس == | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 13، ص387-402 | #دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 13، ص387-402 | ||
#روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت)، 1382ش | |||
#دانشنامه جهان اسلام، ج 5، ص164-186 | #دانشنامه جهان اسلام، ج 5، ص164-186 | ||
#مقدمه ویراستار، صفحات ح-ى | #مقدمه ویراستار، صفحات ح-ى |