۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تبریزی، جواد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آيت الله العظمى' به 'آیت‌الله '
جز (جایگزینی متن - 'آية الله ' به 'آیت‌الله') |
جز (جایگزینی متن - 'آيت الله العظمى' به 'آیت‌الله ') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
استاد معظم، آيت الله تبريزى در سال 1327 شمسى شهر تبريز را ترك نمود و وارد حوزه علميه قم شد. | استاد معظم، آيت الله تبريزى در سال 1327 شمسى شهر تبريز را ترك نمود و وارد حوزه علميه قم شد. | ||
ايشان در قم دوره سطح را به پايان برده و در اوج شكوفايى علم و فقاهت و غناى حوزه وارد درس خارج اساتيدى همچون مرحوم | ايشان در قم دوره سطح را به پايان برده و در اوج شكوفايى علم و فقاهت و غناى حوزه وارد درس خارج اساتيدى همچون مرحوم آیت‌الله سيد محمّد حجت و مرحوم آیت‌الله بروجردى (قدس الله اسرارهما) شدند و همزمان با آن مشغول تدريس كتب سطح نيز گرديدند. | ||
اين افاده و استفاده 5 سال يعنى تا سال 1332 شمسى طول كشيد. در طول اين مدت، 4 سال نزد آيت الله رضى زنوزى تبريزى استفاده كامل نمودند و در نزد مرحوم | اين افاده و استفاده 5 سال يعنى تا سال 1332 شمسى طول كشيد. در طول اين مدت، 4 سال نزد آيت الله رضى زنوزى تبريزى استفاده كامل نمودند و در نزد مرحوم آیت‌الله بروجردى در فقه و اصول بهره لازم را بردند و موفقيت ايشان تا جايى بود كه استادشان مرحوم بروجردى (قدس سره) ايشان را به عنوان ممتحن طلاب حوزه، انتخاب نمودند. | ||
معظم له در طول ساليان اوليه اقامت در قم بيشترين تدريس را در مسجد نو مقابل شيخان داشتند كه طلاب و فضلا بسيارى از محضر درسشان فيض مى‌بردند. | معظم له در طول ساليان اوليه اقامت در قم بيشترين تدريس را در مسجد نو مقابل شيخان داشتند كه طلاب و فضلا بسيارى از محضر درسشان فيض مى‌بردند. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
معظم له روزى در محضر علما و بعضى از مراجع وقت آن زمان در قم نشسته بودند كه بحثى علمى پيش مى‌آيد و تنها كسى كه به خوبى از عهده جواب برآمدند ايشان بودند كه باعث خوشحالى جمع ميشود و از ذكاوت و هوش ايشان متعجب مى‌گردند. | معظم له روزى در محضر علما و بعضى از مراجع وقت آن زمان در قم نشسته بودند كه بحثى علمى پيش مى‌آيد و تنها كسى كه به خوبى از عهده جواب برآمدند ايشان بودند كه باعث خوشحالى جمع ميشود و از ذكاوت و هوش ايشان متعجب مى‌گردند. | ||
در اين ميان شخص تاجرى (حاج يعقوب ايپكچى) كه فردى متدين و علاقمند به روحانيت بوده است و در آن مجلس حضور داشته، بعد از اتمام جلسه از استاد مى‌خواهد كه قدرى صبر كند و سپس بعد از خلوت شدن مجلس با ايشان به صحبت مى‌پردازد و از ايشان مى‌خواهد تا اگر خواسته‌اى دارند بفرمايند تا برايشان انجام دهند، حضرت استاد پاسخ مى‌دهند: كه من خيلى علاقه دارم براى ادامه درس و بحث به نجف بروم ولى به دليل فقدان امكانات نمى‌توانم. آن شخص، امكانات و خرج سفر ايشان را فراهم مى‌كند و استاد عزيز ما، حضرت | در اين ميان شخص تاجرى (حاج يعقوب ايپكچى) كه فردى متدين و علاقمند به روحانيت بوده است و در آن مجلس حضور داشته، بعد از اتمام جلسه از استاد مى‌خواهد كه قدرى صبر كند و سپس بعد از خلوت شدن مجلس با ايشان به صحبت مى‌پردازد و از ايشان مى‌خواهد تا اگر خواسته‌اى دارند بفرمايند تا برايشان انجام دهند، حضرت استاد پاسخ مى‌دهند: كه من خيلى علاقه دارم براى ادامه درس و بحث به نجف بروم ولى به دليل فقدان امكانات نمى‌توانم. آن شخص، امكانات و خرج سفر ايشان را فراهم مى‌كند و استاد عزيز ما، حضرت آیت‌الله تبريزى بعد از گذشت 5 سال از حضور در حوزه علميه مقدسه قم، در سال 1332 شمسى جهت ادامه تحصيلات به نجف اشرف عزيمت نمودند و تا سالها نيز بدون اينكه از شهريه و وجوهات استفاده كنند با امكانات همان شخص، در نجف به درس و بحث پرداختند. | ||
حضرت استاد، در نجف اشرف در محضر درس اساتيد برجسته و عالى‌مقام آن زمان حاضر شده و به خوشه چينى پرداختند. اما عمدتاً از افاضات مرحوم آيت الله حاج سيد عبدالهادى شيرازى (رحمه الله) و مرحوم | حضرت استاد، در نجف اشرف در محضر درس اساتيد برجسته و عالى‌مقام آن زمان حاضر شده و به خوشه چينى پرداختند. اما عمدتاً از افاضات مرحوم آيت الله حاج سيد عبدالهادى شيرازى (رحمه الله) و مرحوم آیت‌الله خوئى (رحمه الله) استفاده كردند و در بدو ورود به درس ايشان، توجه استاد را به خود جلب كرد به طورى كه به شوراى استفتاء معظم له دعوت شدند. | ||
در آن روزگار، حوزه‌هاى درس نجف اشرف در اوج شكوفائى و شور و نشاط بود. لذا معظم له با تمام توان و تلاش خود در محضر اساتيد حاضر شدند و از موقعيتى كه فراهم آمده بود كمال استفاده را نمودند تا به مدارج عالى علم و مقام بلند اجتهاد نائل آمدند. | در آن روزگار، حوزه‌هاى درس نجف اشرف در اوج شكوفائى و شور و نشاط بود. لذا معظم له با تمام توان و تلاش خود در محضر اساتيد حاضر شدند و از موقعيتى كه فراهم آمده بود كمال استفاده را نمودند تا به مدارج عالى علم و مقام بلند اجتهاد نائل آمدند. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
استاد عزيز در ابتداى ورود به نجف اشرف، حجره‌اى در مدرسه قوام السلطنه شيرازى تهيه كردند و مشغول تدريس مكاسب و كفايه در مسجد خضراء و عمران شدند و روز به روز بر وسعت حوزه درسيشان افزوده مى‌گرديد تا جايى كه عده زيادى از فضلا از محضر درس ايشان استفاده نمودند و با تقاضاى آنان، درس خارج استاد تشكيل گرديد و شاگردان خويش را از شجر پر ثمر فقه اهل بيت (عليهم السلام) بهره‌مند گردانيدند. | استاد عزيز در ابتداى ورود به نجف اشرف، حجره‌اى در مدرسه قوام السلطنه شيرازى تهيه كردند و مشغول تدريس مكاسب و كفايه در مسجد خضراء و عمران شدند و روز به روز بر وسعت حوزه درسيشان افزوده مى‌گرديد تا جايى كه عده زيادى از فضلا از محضر درس ايشان استفاده نمودند و با تقاضاى آنان، درس خارج استاد تشكيل گرديد و شاگردان خويش را از شجر پر ثمر فقه اهل بيت (عليهم السلام) بهره‌مند گردانيدند. | ||
هنگامى كه استاد بزرگوار به نجف مشرف شدند، در حجره | هنگامى كه استاد بزرگوار به نجف مشرف شدند، در حجره آیت‌الله شهيد ميرزا على غروى (رحمه الله) در مدرسه خليلى مهمان شدند سپس حجره‌اى در مدرسه قوام نزديك مسجد طوسى در اختيار معظم له قرار دادند و از ابتداى امر، استاد در درس آیت‌الله خوئى (رحمه الله) شركت مى‌كردند و درس اصول بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد خضراء بود كه در آن زمان بحث در خصوص (هل يجب الفحص في الشبهات الموضوعية أم لا) بوده و استاد بزرگوار بعد از اشكال در قسمتى از درس، بحثى با استاد خود آقاى خوئى (رحمه الله) مى‌كنند و فرداى آن روز آیت‌اللهخوئى از يكى از نزديكان درسشان بنام آقاى توحيدى تبريزى سؤال مى‌كند اين آقا كيست؟ گفته بود اهل تبريز است و از قم آمده! آقاى خوئى (رحمه الله) فرموده بودند اين شخص آينده درخشانى دارد! و حضرت استاد همزمان با وفات آیت‌اللهحكيم به تدريس خارج فقه بر طبق مكاسب و همچنين اصول از اول دوره مى‌پردازند. و بعد از اطلاع آقاى خوئى از شروع درس خارج ايشان به استاد تبريك مى‌گويد. مرحوم آقاى مشكينى هنگامى كه در نجف بودند از آیت‌اللهخوئى در خصوص استاد بزرگوار سؤال كردند كه ايشان در جواب مى‌فرمايد: ميرزا جواد فاضل و مجتهد مطلق است. | ||
حضرت | حضرت آیت‌الله تبريزى (رحمه الله) را مى‌توان يكى از شاگردان برجسته و مبرز مرحوم آیت‌الله خوئى (رحمه الله) به حساب آورد كه هميشه مورد عنايت و توجه خاص استادشان بودند و در اغلب جلسات علمى خصوصى استادشان نيز شركت مى‌نمودند و در بحثها و درسها با طرح اشكالات و مطرح كردن فروعات، بر بار علمى محفل مى‌افزودند. | ||
معظم له طرف مشورت آيت الله خوئى (رحمه الله) بودند و از اصحاب استفتاء به شمار مى‌رفتند و در سفرهايى مثل كوفه و كربلا، نيز ملازم استادشان بودند. | معظم له طرف مشورت آيت الله خوئى (رحمه الله) بودند و از اصحاب استفتاء به شمار مى‌رفتند و در سفرهايى مثل كوفه و كربلا، نيز ملازم استادشان بودند. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
==عزيمت به ايران:== | ==عزيمت به ايران:== | ||
حضرت | حضرت آیت‌الله حاج شيخ جواد تبريزى پس از گذشت 23 سال حضور دائم و فعال و جدّى در حوزه مقدس نجف اشرف و استفاده و افاده و تحقيق و تدريس و تبليغ، سرانجام در سال 1355 شمسى به هنگام مراجعت از زيارت سيد الشهداء حسين بن على (عليهما السلام) به سمت نجف، توسط رژيم بعث عراق دستگير و به ايران فرستاده شدند. | ||
پس از ورود به ايران، مجدداً به حوزه علميه قم مشرف و فعاليتهاى خود را از سر گرفتند و از تمامى وقت خود در مسير تحقيق و تأليف و بحث و تدريس و تربيت شاگردان استفاده مى‌نمودند. | پس از ورود به ايران، مجدداً به حوزه علميه قم مشرف و فعاليتهاى خود را از سر گرفتند و از تمامى وقت خود در مسير تحقيق و تأليف و بحث و تدريس و تربيت شاگردان استفاده مى‌نمودند. | ||
| خط ۱۷۲: | خط ۱۷۲: | ||
مرجع عاليقدر حضرت | مرجع عاليقدر حضرت آیت‌الله حاج شيخ جواد تبريزى (قدس سره) تأليفات بسيارى دارند كه بعضى از آنها چاپ و برخى هنوز به زيور طبع آراسته نگشته است، از جمله تأليفات ايشان: | ||
- ارشاد الطالب (تعليقه چهار جلدى بر مكاسب محرمه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم]]انصارى «ره») | - ارشاد الطالب (تعليقه چهار جلدى بر مكاسب محرمه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم]]انصارى «ره») | ||