۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /الف2الف8 84/4 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الأمثال (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|الأمثال في القرآن الكريم (ابهامزدایی)}} | |||
'''الأمثال في القرآن الكريم'''، اثر [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیم جوزیه]] (691-751ق)، یکی از تألیفات مهم و باارزش وی در تبیین بعضی از امثال قرآن کریم است که با تحقیق [[خطیب، سعید محمد نمر|سعید محمد نمر خطیب]]، منتشر شده است. | '''الأمثال في القرآن الكريم'''، اثر [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیم جوزیه]] (691-751ق)، یکی از تألیفات مهم و باارزش وی در تبیین بعضی از امثال قرآن کریم است که با تحقیق [[خطیب، سعید محمد نمر|سعید محمد نمر خطیب]]، منتشر شده است. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۳: | ||
ابن قیم در این کتاب، 22 مثل از امثال صریحهی قرآن را بررسی و به بیان مفهوم آنها پرداخته و تفاسیری از بزرگانی چون ابن عباس، مجاهد، عکرمه و... را آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ابن قیم در این کتاب، 22 مثل از امثال صریحهی قرآن را بررسی و به بیان مفهوم آنها پرداخته و تفاسیری از بزرگانی چون ابن عباس، مجاهد، عکرمه و... را آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
اولین مثل مذکور در کتاب، مثلی است از آیه 16 سوره بقره: '''مثلهم كمثل الذي استوقد نارا فلما أضاءت ما حوله ذهب الله بنورهم و تركهم في ظلمات لا يبصرون''' (داستان اینان (منافقان) همانند داستان کسی است که آتشی را با کوشش فراوان بیفروزد و آنگاه که آتش اطراف او را روشن گرداند، پروردگار نور آنان را ببرد و ایشان را در انبوهی از تاریکیها، رها سازد، بهگونهای که چشمانشان (چیزی) نبیند). ابن قیم درباره این آیه، چنین اظهار نظر نموده که خداوند بهره منافقین از وحی را بیان داشته و نفرموده است که خداوند آتش آنان را خاموش میکند، بلکه فرموده: نور آنان را از بین میبرد؛ یعنی قدرت سوزانندگی آن باقی مانده و نور آن، از بین خواهد رفت<ref>ر.ک: متن کتاب، ص174-177</ref>. | اولین مثل مذکور در کتاب، مثلی است از آیه 16 سوره بقره:'''مثلهم كمثل الذي استوقد نارا فلما أضاءت ما حوله ذهب الله بنورهم و تركهم في ظلمات لا يبصرون''' (داستان اینان (منافقان) همانند داستان کسی است که آتشی را با کوشش فراوان بیفروزد و آنگاه که آتش اطراف او را روشن گرداند، پروردگار نور آنان را ببرد و ایشان را در انبوهی از تاریکیها، رها سازد، بهگونهای که چشمانشان (چیزی) نبیند). ابن قیم درباره این آیه، چنین اظهار نظر نموده که خداوند بهره منافقین از وحی را بیان داشته و نفرموده است که خداوند آتش آنان را خاموش میکند، بلکه فرموده: نور آنان را از بین میبرد؛ یعنی قدرت سوزانندگی آن باقی مانده و نور آن، از بین خواهد رفت<ref>ر.ک: متن کتاب، ص174-177</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده: مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||